112.-(1) Το στρατιωτικόν δικαστήριον-
(α) δικάζει μόνον περί των αδικημάτων και ουδέποτε επί αιτήσεων τρίτων περί αποζημιώσεως των εκ των αδικημάτων τούτων αναφυομένων απαιτήσεων. Πάσα αγωγή περί τοιαύτης απαιτήσεως εισάγεται εις το αρμόδιον πολιτικόν δικαστήριον·
(β) διατάσσει την εις τον ιδιοκτήμονα απόδοσιν των κατασχεθέντων πραγμάτων και πειστηρίων εφ’ όσον δεν επιβάλλεται κατά νόμον η δήμευσις τούτων ή δεν αποτελούσι πειστήρια ετέρας δίκης.
(2) Εις την αρμοδιότητα του στρατιωτικού δικαστηρίου υπάγονται διά τα υπ’ αυτών πραττόμενα αδικήματα-
(α) οι εν ενεργεία στρατιωτικοί και οι τούτοις διά νόμου εξομοιούμενοι·
(β) οι αιχμάλωτοι πολέμου·
(γ) μόνον διά τα υπ’ αυτών πραττόμενα στρατιωτικά αδικήματα, οι λιποτάκται και οι εν αδεία διατελούντες στρατιωτικοί εφ’ όσον η άδεια αύτη δεν υπερβαίνει τους δύο μήνας·
(δ) οι στρατεύσιμοι διά τα εν άρθρω 22 του περί Εθνικής Φρουράς Νόμου του 1964 προβλεπόμενα αδικήματα.
(3) Κατ’ εξαίρεσιν υπάγονται εις την αρμοδιότητα του στρατιωτικού δικαστηρίου ιδιώται εφ’ όσον διά του παρόντος Νόμου ή άλλου ειδικού νόμου ούτως ορίζεται.
(4) Αδικήματα πραττόμενα υπό στρατιωτικών και προβλεπόμενα υπό του παρόντος Νόμου κατά του εκπαιδευτικού προσωπικού του στρατού εξ οιασδήποτε χώρας προερχομένου.