28. Εις περιπτώσεις καθ’ άς περιουσιακά στοιχεία περιέρχονται εις άλλους επί τω θανάτω του αποθανόντος και ο εκτελεστής αυτού δεν είναι υπόχρεως εις την καταβολήν του φόρου κληρονομίας αναφορικώς προς τα τοιαύτα στοιχεία, παν πρόσωπον εις ο περιουσιακόν τι στοιχείον ούτω περιέρχεται ή εις ο συμφέρον τι επικαρπίας δύναται να λογισθή ως περιερχόμενον, και πας επίτροπος, κηδεμών, διαχειριστής ή έτερόν τι πρόσωπον εις την κατοχήν του οποίου τελεί εκάστοτε η επικαρπία ή είναι εμπεπιστευμένη η διαχείρισις ταύτης, καθ’ ήν έκτασιν περιουσιακά στοιχεία ελήφθησαν εν τη πραγματικότητι και διετέθησαν υπ’ αυτού, ως και παν πρόσωπον εις την κατοχήν του οποίου περιέρχεται τοιούτον τι περιουσιακόν στοιχείον δι’ απαλλοτριώσεως ή άλλου τινός τρόπου αποκτήσεως τίτλου, θα είναι υπόχρεων όπως καταβάλη τον φόρον κληρονομίας επί του τοιούτου περιουσιακού στοιχείου και όπως επιδώση εις τον Έφορον, εντός της υπό του παρόντος Νόμου καθοριζόμενης προθεσμίας ή εντός τοιαύτης παρατάσεως ταύτης οία ήθελε χορηγηθή, δήλωσιν περιουσίας:
Νοείται ότι ουδέν των εν τω παρόντι άρθρω διαλαμβανομένων θα καθιστά πρόσωπόν τι όπερ ενεργεί απλώς ως αντιπρόσωπος ετέρου προσώπου διαμένοντος εν τη Δημοκρατία υπόχρεων εις την πληρωμήν του φόρου κληρονομίας.