7Α.-(1) Το Υπουργικό Συμβούλιο δύναται με Κανονισμούς που εγκρίνονται από τη Βουλή των Αντιπροσώπων και δημοσιεύονται στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, να καθορίζει τη διαδικασία χορήγησης και τον τύπο οποιωνδήποτε αδειών που εκδίδονται δυνάμει του Νόμου αυτού, τους περιορισμούς ή όρους που εφαρμόζονται στις άδειες αυτές και τα τέλη που πρέπει να πληρωθούν σε σχέση με αυτές και τα δικαιώματα και τον τρόπο του υπολογισμού αυτών, είτε αναφορικά με ολόκληρη τη Δημοκρατία είτε αναφορικά με τέτοια περιοχή αυτής, ως ήθελε καθοριστεί στο διάταγμα.
(2) Οποιαδήποτε άδεια που εκδίδεται δυνάμει του παρόντος Νόμου, δεν είναι μεταβιβάσιμη και για την παροχή υπηρεσιών ισχύει μέχρι την 31η Δεκεμβρίου του δεύτερου έτους από την έκδοση της, ενώ για την παροχή διευκολύνσεων ισχύει μέχρι την 31η Δεκεμβρίου του τρίτου έτους από την έκδοση της, εκτός αν καθορίζεται σ’ αυτή προγενέστερη ημερομηνία λήξης ή αν προηγουμένως ανακληθεί ή ανασταλεί δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου.
(3) Όλα τα εισπραττόμενα με βάση τις διατάξεις του παρόντος Νόμου δικαιώματα, τέλη και χρηματικές ποινές καταβάλλονται στην οικεία αρχή και αποτελούν μέρος του ταμείου της.
(4) Τα ανακτώμενα με βάση τις διατάξεις του παρόντος Νόμου έξοδα καταβάλλονται ως ακολούθως:
(α) Στο Πάγιο Ταμείο της Δημοκρατίας, εάν αυτά έγιναν από τον Έπαρχο.
(β) Στο ταμείο της οικείας αρχής, εάν αυτά έγιναν από αρχή τοπικής διοικήσεως.