Εξουσία Δικαστηρίου να ακυρώσει διάταγμα κήρυξης πτώχευσης σε ορισμένες περιπτώσεις

31.-(1) Αν κατά τη γνώμη του Δικαστηρίου ο χρεώστης δεν έπρεπε να είχε κηρυχτεί σε πτώχευση, ή αν αποδειχτεί κατά τρόπο που ικανοποιεί το Δικατήριο ότι τα χρέη του πτωχεύσαντα πληρώθηκαν εξολοκλήρου, το Δικαστήριο μετά από αίτηση οποιουδήποτε ενδιαφερόμενου, δύναται με διάταγμα να ακυρώσει την κήρυξη του χρεώστη σε πτώχευση.

(2) Όταν η κήρυξη της πτώχευσης ακυρωθεί βάσει του άρθρου αυτού, όλες οι πωλήσεις και διαθέσεις περιουσίας και όλες οι πληρωμές που έγιναν δεόντως όπως και όλες οι πράξεις που τελέστηκαν μέχρι τότε από τον επίσημο παραλήπτη, το διαχειριστή ή άλλο που ενεργούσε κατόπι εξουσιοδότησης αυτών, ή από το Δικαστήριο, είναι έγκυρες, αλλά η περιουσία του χρεώστη που κηρύχτηκε σε πτώχευση θα περιέρχεται σε πρόσωπο που ορίζει το Δικαστήριο, ή, αν δεν ορίστηκε τέτοιο πρόσωπο, θα επιστρέφεται στο χρεώστη στην έκταση του δικαιώματος ή του συμφέροντος του σε αυτή, με τους όρους και προϋποθέσεις που το Δικαστήριο δυνατό να ορίζει με διάταγμα.

(3) Ειδοποίηση του διατάγματος που ακυρώνει την πτώχευση δημοσιεύεται αμέσως στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας και αναγγέλεται σε δύο τοπικές εφημερίδες, από τις οποίες η μια εκδίδεται στην τουρκική και η άλλη στην ελληνική γλώσσα.

(4) Για τους σκοπούς του άρθρου αυτού, κάθε χρέος που αμφισβητείται από το χρεώστη θεωρείται ότι πληρώθηκε εξολοκλήρου αν ο χρεώστης υπογράψει γραμμάτιο, για τέτοιο ποσό και με τέτοιους εγγυητές που το Δικαστήριο εγκρίνει, ότι θα καταβάλει το ποσό που θα ανακτηθεί σε οποιαδήποτε διαδικασία ανάκτησης του χρέους ή σε διαδικασία που αφορά το χρέος, μαζί με τα δικαστικά έξοδα, και κάθε χρέος που οφείλεται σε πιστωτή ο οποίος δεν κατέστει δυνατό να βρεθεί ή του οποίου η ταυτότητα δεν κατέστει δυνατό να προσδιοριστεί, θεωρείται ότι πληρώθηκε εξολοκλήρου αν κατατεθεί στο Δικαστήριο.