90.-(1) Τηρουμένων των διατάξεων του Νόμου αυτού κάθε Δικαστήριο που έχει δικαιοδοσία βάσει του Νόμου αυτού έχει πλήρη εξουσία να αποφασίζει για όλα τα ζητήματα προτεραιότητας και για όλα τα άλλα ζητήματα, οποιασδήποτε φύσης, είτε νομικά είτε πραγματικά, τα οποία δυνατό να εγερθούν σε οποιαδήποτε υπόθεση πτώχευσης που περιέρχονται σε γνώση του Δικαστηρίου, ή τα οποία το Δικαστήριο δυνατό να θεωρήσει σκόπιμο ή αναγκαίο να αποφασίσει ώστε να αποδοθεί πλήρης δικαιοσύνη ή να διενεργηθεί ολοκληρωμένη διανομή της περιουσίας σε οποιαδήποτε τέτοια περίπτωση.
(2) Το Δικαστήριο έχει δικαιοδοσία να εκδικάζει και αποφαίνεται για όλα τα ζητήματα κυριότητας που σχετίζονται με αγαθά και ακίνητη περιουσία για την οποία υπάρχει αξίωση υπό ή από το διαχειριστή ανεξάρτητα αν τέτοια περιουσία βρίσκεται στην κατοχή του διαχειριστή ή όχι, και να αποφασίζει και εκδικάζει για οποιοδήποτε χρέος ή αξίωση που οφείλεται προς ή από τον πτωχεύσαντα.
(3) Όταν υπάρξει παράλειψη συμμόρφωσης εκ μέρους διαχειριστή, πτωχεύσαντα ή άλλου προσώπου προς διάταγμα ή οδηγία του Δικαστηρίου, με βάση οποιαδήποτε εξουσία που παρέχεται από το Νόμο αυτό, ή όταν πρόσωπο είναι ένοχο περιφρόνησης Δικαστηρίου, το Δικαστήριο δύναται αφού ακούσει τέτοιο πρόσωπο, ή αφού αποδειχθεί ότι κλητεύθηκε δεόντως για να εμφανιστεί στο Δικαστήριο, να διατάξει τη φυλάκιση τέτοιου προσώπου για οποιαδήποτε περίοδο που δεν υπερβαίνει τον ένα μήνα . Και το Δικαστήριο δύναται οποτεδήποτε να ακυρώνει τέτοιο διάταγμα, νοουμένου ότι η εξουσία που παρέχεται από το εδάφιο αυτό θεωρείται ότι είναι επιπρόσθετη και όχι σε αντικατάσταση άλλου δικαιώματος ή θεραπείας αναφορικά με τέτοια παράλειψη.