Μη χρήση ως μέσο άμυνας κατά τη διαδικασία κήρυξης ακυρότητας

43.-(1) Σε διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας βάσει καταχωρισμένου σήματος με προγενέστερη ημερομηνία κατάθεσης της αίτησης εγγραφής ή ημερομηνία προτεραιότητας, κατόπιν αίτησης του δικαιούχου του μεταγενέστερου σήματος, ο  δικαιούχος του προγενέστερου σήματος οφείλει να αποδείξει ότι:

(α) Κατά τη διάρκεια της πενταετούς περιόδου πριν από την ημερομηνία της αίτησης ακυρότητας έχει γίνει ουσιαστική χρήση του προγενέστερου σήματος, όπως προβλέπεται στις διατάξεις του άρθρου 16, για τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες για τα οποία ή τις οποίες έχει καταχωρισθεί, και των οποίων γίνεται επίκληση προς αιτιολόγηση της αίτησης, ή

(β) υπάρχει εύλογη αιτία για τη μη χρήση, εφόσον, κατά την ημερομηνία κατάθεσης της αίτησης ακυρότητας, έχει ολοκληρωθεί τουλάχιστον από πενταετίας η διαδικασία καταχώρισης του προγενέστερου σήματος.

(2) Εάν, κατά την ημερομηνία κατάθεσης της αίτησης για εγγραφή ή την ημερομηνία προτεραιότητας του μεταγενέστερου σήματος, έχει λήξει η περίοδος πέντε ετών εντός της οποίας θα έπρεπε να είχε γίνει ουσιαστική χρήση του προγενέστερου σήματος, όπως προβλέπεται στις διατάξεις του άρθρου 16, ο δικαιούχος του προγενέστερου σήματος, επιπλέον των αποδεικτικών στοιχείων που απαιτούνται βάσει των διατάξεων του εδαφίου (1) του παρόντος άρθρου, οφείλει να αποδείξει ότι έχει γίνει ουσιαστική χρήση του σήματος κατά τη διάρκεια της πενταετούς περιόδου πριν από την ημερομηνία κατάθεσης της αίτησης ή την ημερομηνία προτεραιότητας, ή ότι υπήρχε εύλογη αιτία για τη μη χρήση.

(3) Ελλείψει των αποδεικτικών στοιχείων που αναφέρονται στις διατάξεις των εδαφίων (1) και (2), η αίτηση ακυρότητας βάσει προγενέστερου σήματος απορρίπτεται.

(4) Εάν το προγενέστερο σήμα χρησιμοποιήθηκε, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 16 του παρόντος Νόμου, για μέρος μόνον των προϊόντων ή των υπηρεσιών για τα οποία εγγράφηκε, τότε, για τους σκοπούς της εξέτασης της αίτησης ακυρότητας, θεωρείται εγγεγραμμένο μόνον για το μέρος αυτό των προϊόντων ή των υπηρεσιών.

(5) Οι διατάξεις των εδαφίων (1) μέχρι (4) εφαρμόζονται επίσης όταν το προγενέστερο σήμα είναι σήμα της ΕΕ.  Στην περίπτωση αυτή η ουσιαστική χρήση του σήματος της ΕΕ προσδιορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 18 του Κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 2017/1001.