Μη χρήση ως μέσο άμυνας σε διαδικασία ένστασης

31.-(1) Μετά από αίτημα του καθ’ ου η ένσταση, ο  δικαιούχος του προγενέστερου σήματος το οποίο είναι εγγεγραμμένο για τουλάχιστον πέντε έτη, οφείλει να αποδείξει:

(α) Ότι κατά τη διάρκεια πέντε ετών που προηγήθηκαν της ημερομηνίας κατάθεσης της αίτησης εγγραφής ή της ημερομηνίας προτεραιότητας του μεταγενέστερου σήματος είχε γίνει ουσιαστική χρήση όπως προβλέπεται στις διατάξεις του άρθρου 16, του προγενέστερου σήματος για τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες για τα οποία εγγράφηκε και επί των οποίων βασίζεται η ένσταση,

(β) ή ότι υπάρχει εύλογη αιτία για τη μη χρήση αυτού.

(2) Εάν το προγενέστερο σήμα χρησιμοποιήθηκε για μέρος μόνον των προϊόντων ή των υπηρεσιών για τα οποία εγγράφηκε, τότε, για τους σκοπούς της εξέτασης της ένστασης, θεωρείται εγγεγραμμένο μόνον για το μέρος αυτό των προϊόντων ή των υπηρεσιών.

(3) Οι διατάξεις των εδαφίων (1) και (2) εφαρμόζονται επίσης όταν το προγενέστερο σήμα είναι σήμα της ΕΕ. Στην περίπτωση αυτή η ουσιαστική χρήση του σήματος της ΕΕ προσδιορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 18 του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2017/1001.

(4) Εάν ο ενιστάμενος  δεν αποδείξει την ουσιαστική χρήση του σήματός του ή ότι υπάρχει εύλογη αιτία για την μη χρήση αυτού, η ένσταση απορρίπτεται χωρίς να εξετάζεται η ουσία της υπόθεσης.