ΚΕΦΑΛΑΙΟ I ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ
Αντικείμενο

1.-(α) Ο παρών Διαδικαστικός Κανονισμός θα αναφέρεται ως ο περί Ευρωπαϊκής Διαδικασίας Επίλυσης Μικροδιαφορών Διαδικαστικός Κανονισμός του 2008.

(β) Ο παρών Κανονισμός καθιερώνει διαδικασία επίλυσης μικροδιαφορών (στο εξής «διαδικασία μικροδιαφορών»). Τη διαδικασία αυτή μπορούν να χρησιμοποιούν οι διάδικοι εναλλακτικά αντί των διαδικασιών που ισχύουν βάσει του υφιστάμενου δικαίου.

Ο παρών Κανονισμός καταργεί επίσης τις ενδιάμεσες διαδικασίες που απαιτούνται για την αναγνώριση και εκτέλεση σε κράτος μέλος μιας απόφασης που έχει εκδοθεί σε άλλο κράτος μέλος με την ευρωπαϊκή διαδικασία μικροδιαφορών.

Πεδίο Εφαρμογής

2.- 1. Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται σε αστικές και εμπορικές διαφορές διασυνοριακού χαρακτήρος, ανεξάρτητα από το είδος του δικαστηρίου, εφόσον η αξία της απαιτήσεως δεν υπερβαίνει τα 2.000 EUR κατά το χρόνο κατάθεσης της αγωγής στο δικαστήριο που έχει διεθνή δικαιοδοσία, εξαιρουμένων κάθε είδους τόκων, δαπανών και εξόδων. Δεν επεκτείνεται, ιδίως σε φορολογικές, τελωνειακές ή διοικητικές υποθέσεις ή στην αστική ευθύνη του κράτους για πράξεις και παραλείψεις κατά την άσκηση της κρατικής εξουσίας (“acta iure imperii”).

2. Ο παρών κανονισμός δεν εφαρμόζεται σε υποθέσεις που αφορούν:

α) το καθεστώς ή την ικανότητα δικαίου φυσικών προσώπων.

β) τις περιουσιακές διαφορές από γαμικές σχέσεις, υποχρεώσεις διατροφής, διαθήκες και κληρονομική διαδοχή.

γ) πτωχεύσεις, διαδικασίες λύσης και εκκαθάρισης αφερέγγυων επιχειρήσεων ή άλλων νομικών προσώπων, δικαστικούς ή πτωχευτικούς συμβιβασμούς και ανάλογες διαδικασίες.

δ) θέματα κοινωνικής ασφάλισης.

ε) διαιτησίες.

στ) το εργατικό δίκαιο.

ζ) μισθώσεις ακινήτων, εκτός των αγωγών για χρηματικές αξιώσεις,

ή

η) παραβιάσεις του ιδιωτικού βίου και των δικαιωμάτων επί της προσωπικότητας, μεταξύ των οποίων η δυσφήμηση.

3. Στον παρόντα κανονισμό, με τον όρο «κράτος μέλος» νοούνται τα κράτη μέλη πλην της Δανίας.

Διασυνοριακές Υποθέσεις

3.- 1. Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, μια υπόθεση είναι διασυνοριακή όταν ένας τουλάχιστον από τους διαδίκους έχει την κατοικία ή τη συνήθη διαμονή του σε κράτος μέλος άλλο από το κράτος μέλος του δικάζοντος δικαστηρίου.

2. Η κατοικία προσδιορίζεται σύμφωνα με τα άρθρα 59 και 60 του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 44/2001.

3. Κρίσιμος χρόνος για τον προσδιορισμό του κατά πόσον πρόκειται για διασυνοριακή υπόθεση είναι η ημερομηνία κατάθεσης του εντύπου της αγωγής στο δικαστήριο που έχει διεθνή δικαιοδοσία.