19. Η αρμόδια αρχή εξασφαλίζει την τήρηση εθνικού μητρώου δυνητικών δοτών για τη μετά θάνατον δωρεά του σώματος ή των οργάνων τους για μεταμόσχευση ή και για επιστημονική έρευνα ή εκπαίδευση.
20.- (1) Σε περίπτωση που ο θεράπων ιατρός διαπιστώσει ότι η πορεία της υγείας ασθενούς που θα μπορούσε να είναι κατάλληλος δότης οδηγεί ή έχει οδηγήσει σε εγκεφαλικό θάνατο, ενημερώνει τον αρμόδιο συντονιστή μεταμοσχεύσεων για την έναρξη της διαδικασίας για την αξιολόγηση του δυνητικού δότη και της διαδικασίας διενέργειας των δοκιμασιών εγκεφαλικού θανάτου.
(2) Τηρουμένων των διατάξεων των εδαφίων (3) και (5), επιτρέπεται η αφαίρεση οργάνων από πτωματικό δότη για θεραπευτικούς σκοπούς, τα οποία αν κριθούν ακατάλληλα για μεταμόσχευση, μπορούν να διατεθούν για επιστημονική έρευνα ή εκπαίδευση:
(3) Αν ο δυνητικός πτωματικός δότης δεν είχε εκφράσει τη συναίνεσή του ή την άρνησή του, η αφαίρεση οργάνων διενεργείται εφόσον συγκατατίθεται σε αυτήν ο νενομισμένος αντιπρόσωπος δυνητικού πτωματικού δότη, ο οποίος είναι κατά σειρά προτεραιότητας ένα από τα ακόλουθα πρόσωπα:
(α) Σύζυγος·
(β) ενήλικο τέκνο·
(γ) γονέας ή ο ασκών την κηδεμονία ή την επιμέλεια·
(δ) αδελφός·
(ε) παππούς ή γιαγιά·
(στ) εγγονός·
(ζ) πατριός ή μητριά·
(η) ετεροθαλής αδελφός·
(θ) φίλος από στενή προσωπική σχέση.
(4) Η αφαίρεση οργάνων επιτρέπεται μετά την επέλευση του θανάτου, έστω και αν οι λειτουργίες ορισμένων οργάνων διατηρούνται με τεχνητά μέσα.
(5) Αν υπάρχει δεδηλωμένη εν ζωή θέληση από δυνητικό πτωματικό δότη για αφαίρεση των οργάνων του με σκοπό τη μεταμόσχευση, όπως τεκμηριώνεται στο Εθνικό Μητρώο Δυνητικών Δοτών, αυτή δεν δύναται να αναιρεθεί από οποιοδήποτε εκ των νενομισμένων αντιπροσώπων του που αναφέρονται στο εδάφιο (3).
(6) Η αφαίρεση οργάνων από πτωματικό δότη απαγορεύεται αν υπάρχει δεδηλωμένη εν ζωή αντίθετη θέληση του αποβιώσαντος.
(7) Αν υπάρχουν λόγοι που θεμελιώνουν την υπόνοια ότι είναι δυνατό να απαιτηθεί η διενέργεια θανατικής ανάκρισης ή νεκροψίας επί του πτώματος, πρέπει να υπάρχει συνεννόηση με τον εφημερεύοντα παθολογοανατόμο-ιατροδικαστή του κράτους για να διευκρινίσει αν πρέπει να παρίσταται στη διαδικασία αφαίρεσης των οργάνων.
(8) Άνευ επηρεασμού των διατάξεων του εδαφίου (4), επιτρέπεται η αφαίρεση βιολογικής ουσίας εκ πτώματος αν πρόκειται να βοηθήσει στην απόφαση περί αφαιρέσεως οργάνου με σκοπό τη μεταμόσχευση.
(9) Οποιαδήποτε ενέργεια επί προσώπου προς αφαίρεση βιολογικής ουσίας επιτρέπεται αφού προηγουμένως διαπιστωθεί ότι το πρόσωπο είναι νεκρό:
(10) Μετά τη διαπίστωση του εγκεφαλικού θανάτου και μέχρι την αφαίρεση των οργάνων προς μεταμόσχευση τα οποιαδήποτε έξοδα νοσηλείας καλύπτονται από το κράτος.
21.- (1) Νεκρό θεωρείται πρόσωπο επί του οποίου διαπιστώνεται με το πρωτόκολλο διάγνωσης εγκεφαλικού θανάτου η ύπαρξη σημείων που δηλώνουν την οριστική και μη ανατρέψιμη απουσία όλων των αντανακλαστικών του εγκεφαλικού στελέχους.
(2) Η διαπίστωση του θανάτου γίνεται με πρωτόκολλο διάγνωσης εγκεφαλικού θανάτου βασιζόμενο στα επικρατούντα επιστημονικά δεδομένα από δύο ειδικούς ιατρούς (εντατικολόγο ή πνευμονολόγο ή καρδιολόγο ή γενικό παθολόγο ή αναισθησιολόγο ή νευρολόγο ή νευροχειρουργό) που δεν έχουν σχέση προς οποιαδήποτε επιστημονική ομάδα ενδιαφερόμενη ή απασχολούμενη με τη θεραπευτική των μεταμοσχεύσεων. Η διαπίστωση του θανάτου γίνεται σε δύο διαφορετικές χρονικές στιγμές και η ημερομηνία και η ώρα θανάτου καταγράφονται μετά τη τελευταία σειρά κλινικών δοκιμασιών με τις οποίες πιστοποιείται ο εγκεφαλικός θάνατος.
22.- (1) Μετά την πιστοποίηση του εγκεφαλικού θανάτου και εφόσον οι λειτουργίες ορισμένων οργάνων διατηρούνται με τεχνητά μέσα, ο συντονιστής μεταμόσχευσης, σε συνεργασία με τους υπεύθυνους ιατρούς που διαπίστωσαν τον εγκεφαλικό θάνατο ή και με ψυχολόγο, ενημερώνει το νενομισμένο αντιπρόσωπο δυνητικού πτωματικού δότη για το θάνατο, καθώς και για τη δυνατότητα δωρεάς οργάνων με σκοπό τη μεταμόσχευση, ώστε να ληφθεί η συναίνεση ή άρνησή του, όπως προβλέπεται στο εδάφιο (3) του άρθρου 20. Μόνο αν πρόκειται να γίνει μεταμόσχευση συνεχίζεται η τεχνητή υποστήριξη των οργάνων για τη διασφάλιση της ποιότητας των οργάνων και της ασφάλειας των μεταμοσχεύσεων και αν δεν θα ληφθούν τα όργανα με σκοπό τη μεταμόσχευση, η τεχνητή υποστήριξη διακόπτεται.
(2) Ο ιατρός οφείλει, κατά την οποιαδήποτε ενέργεια επί πτώματος για επιστημονικούς σκοπούς, να ακολουθήσει τεχνική προς ελαχιστοποίηση της παραμορφώσεως των εξωτερικών χαρακτηριστικών του πτώματος πριν την παράδοση αυτού στο νενομισμένο αντιπρόσωπο δυνητικού πτωματικού δότη.
(3) Η αφαίρεση οργάνων από τον πτωματικό δότη γίνεται με σεβασμό στο σώμα του νεκρού και κάτω από κατάλληλες συνθήκες.
(4) Η αρμόδια αρχή διασφαλίζει ότι η επέμβαση για τη λήψη οργάνου προς μεταμόσχευση προηγείται άλλης επέμβασης που δεν επείγει.
23. Η αρμόδια αρχή διασφαλίζει την τήρηση μητρώου πτωματικών δοτών για την καταχώριση των αναγκαίων στοιχείων που προβλέπονται στο άρθρο 7.
24. Δεν αποκαλύπτονται η ταυτότητα του πτωματικού δότη στο λήπτη και στην οικογένειά του και η ταυτότητα του λήπτη στην οικογένεια του πτωματικού δότη:
Νοείται ότι ο λήπτης δύναται να εκφράσει τις ευχαριστίες του προς την οικογένεια του πτωματικού δότη με ανώνυμη επιστολή που διακομίζει στο Συμβούλιο Μεταμοσχεύσεων.
25. Η επιλογή ορισμένου λήπτη από το νενομισμένο αντιπρόσωπο δυνητικού πτωματικού δότη απαγορεύεται και η κατανομή των οργάνων γίνεται σύμφωνα με επιστημονικά κριτήρια για τη σειρά προτεραιότητας, τα οποία καθορίζονται από το Συμβούλιο Μεταμοσχεύσεων:
Νοείται ότι το Συμβούλιο Μεταμοσχεύσεων καθορίζει ειδικά κριτήρια για τη σειρά προτεραιότητας στην κατανομή των οργάνων.