ΜΕΡΟΣ Ι ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΚΑΙ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Ερμηνεία

2. Στον παρόντα Νόμο, εκτός εάν από το κείμενο προκύπτει διαφορετική έννοια-

«απαίτηση» σημαίνει κάθε υποχρέωση, απαγόρευση, προϋπόθεση ή όρο που προβλέπεται σε νóμο ή κανονιστική διοικητική πράξη ή προκύπτει από τη νομολογία, τη διοικητική πρακτική, τους κανόνες επαγγελματικών συλλόγων ή τους συλλογικούς κανόνες επαγγελματικών ενώσεων ή οργανώσεων που εγκρίνονται στο πλαίσιο της άσκησης της νομικής αυτονομίας τους, εξαιρουμένων των κανόνων που προβλέπονται σε συλλογικές συμβάσεις εργασίας οι οποίες αποτελούν προϊόν διαπραγμάτευσης μεταξύ των κοινωνικών εταίρων∙

«αποδέκτης» σημαίνει κάθε φυσικό πρόσωπο ή κάθε νομικό πρόσωπο, κατά την έννοια του άρθρου 54 της Συνθήκης, εγκατεστημένο σε κράτος μέλος, το οποίο χρησιμοποιεί ή επιθυμεί να χρησιμοποιήσειεί μια υπηρεσία για επαγγελματικούς ή άλλους σκοπούς∙

«αρμόδια αρχή» σημαίνει κάθε όργανο ή φορέα που είναι υπεύθυνος στη Δημοκρατία για τον έλεγχο ή τη ρύθμιση δραστηριοτήτων παροχής υπηρεσιών, περιλαμβανομένων των διοικητικών αρχών, των δικαστηρίων που ενεργούν με την ιδιότητα αυτή, των επαγγελματικών συλλόγων και των επαγγελματικών ενώσεων ή οργανώσεων, οι οποίοι, στο πλαίσιο της νομικής τους αυτονομίας, ρυθμίζουν με συλλογικό τρόπο την πρόσβαση στις δραστηριότητες παροχής υπηρεσιών ή την άσκησή τους∙

«Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης» σημαίνει το Δικαστήριο που προβλέπεται στο άρθρο 251της Συνθήκης∙Συνθήκης

«εγκατάσταση» σημαίνει την πραγματική άσκηση οικονομικής δραστηριότητας από τον πάροχο, κατά την έννοια του άρθρου 49 της Συνθήκης, για αόριστο χρονικό διάστημα και με τη δημιουργία σταθερής εγκατάστασης, από την οποία διεξάγεται όντως η επιχειρηματική δραστηριότητα της παροχής υπηρεσιών∙

«εμπορική επικοινωνία» σημαίνει κάθε μορφή επικοινωνίας για την άμεση ή έμμεση προώθηση προϊόντων, υπηρεσιών ή της εικόνας επιχειρήσεων, οργανισμών ή προσώπων που ασκούν εμπορική, βιομηχανική ή βιοτεχνική δραστηριότητα ή ασκούν ένα νομοθετικώς κατοχυρωμένο επάγγελμα:

Νοείται ότι δεν συνιστούν από μόνες τους εμπορικές επικοινωνίες-

(α)οι πληροφορίες που επιτρέπουν την άμεση πρόσβαση στη δραστηριότητα της επιχείρησης, του οργανισμού ή του προσώπου, ιδίως ένα όνομα τομέα ή μια διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου∙

(β)οι επικοινωνίες σχετικά με προϊόντα, με υπηρεσίες ή με την εικόνα της επιχείρησης, του οργανισμού ή του προσώπου, οι οποίες δημιουργούνται ανεξάρτητα, ιδίως όταν παρέχονται χωρίς οικονομικό αντάλλαγμα.

«Ενιαίο Κέντρο Εξυπηρέτησης» ή «ΕΚΕ» σημαίνει το κέντρο που εγκαθιδρύεται δυνάμει του άρθρου 6 του παρόντος Νόμου∙

«επιτακτικοί λόγοι δημόσιου συμφέροντος» σημαίνει τους λόγους που αναγνωρίζονται ως τέτοιοι στη νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Έ΄Εννωσης, συμπεριλαμβανομένων των λόγων της δημόσιας τάξης, δημόσιας ασφάλειας, δημόσιας υγείας, προστασίας της χρηματοοικονομικής ισορροπίας του συστήματος κοινωνικών ασφαλίσεων, προστασίας των καταναλωτών, των αποδεκτών υπηρεσιών και των εργαζομένων, της δικαιοσύνης, των εμπορικών συναλλαγών, της καταπολέμησης της απάτης, της προστασίας του περιβάλλοντος, περιλαμβανομένου του αστικού περιβάλλοντος, της υγείας των ζώων, της πνευματικής ιδιοκτησίας, της διατήρησης της εθνικής ιστορικής και καλλιτεχνικής κληρονομιάς, των στόχων κοινωνικής πολιτικής καθώς και των στόχων πολιτιστικής πολιτικής∙

«Επιτροπή» σημαίνει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ∙

«κράτος μέλος» σημαίνει κράτος που είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή/και συμβαλλόμενο μέρος στη Συμφωνία για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο∙

«κράτος μέλος εγκατάστασης» σημαίνει το κράτος μέλος στο έδαφος του οποίου είναι εγκατεστημένος ο πάροχος της υπηρεσίας∙

«κράτος μέλος όπου παρέχεται η υπηρεσία» σημαίνει το κράτος μέλος όπου παρέχεται η υπηρεσία από πάροχο υπηρεσιών εγκατεστημένο σε άλλο κράτος μέλος∙

«νομοθετικώς κατοχυρωμένο επάγγελμα» σημαίνει δραστηριότητα ή σύνολο επαγγελματικών δραστηριοτήτων, κατά την έννοια του άρθρου 3(1)(α) της Οδηγίας 2005/36/ΕΚ σχετικά με την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων και των εναρμονιστικών διατάξεων του άρθρου 2 του περί Αναγνώρισης Επαγγελματικών Προσόντων Νόμου του 2008∙

«Οδηγία» σημαίνει την Οδηγία 2006/123/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 12ης Δεκεμβρίου 2006 σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά∙

«πάροχος υπηρεσιών» σημαίνει κάθε φυσικό πρόσωπο που έχει την ιθαγένεια κράτους μέλους ή κάθε νομικό πρόσωπο, κατά την έννοια του άρθρου 48 της Συνθήκης, εγκατεστημένο σε κράτος μέλος, το οποίο προσφέρει ή παρέχει μια υπηρεσία∙

«Συμφωνία για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο» σημαίνει τη Συμφωνία για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο, η οποία υπογράφηκε στο Οπόρτο τη 2α Μαϊου 1992 και προσαρμόσθηκε από το Πρωτόκολλο το οποίο υπογράφηκε στις Βρυξέλλες τη 17η Μαϊου, όπως η Συμφωνία αυτή εκάστοτε περαιτέρω τροποποιείται·

«Συνθήκη» σημαίνει τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως αυτή εκάστοτε τροποποιείται ή συμπληρώνεται∙

«Σύστημα Πληροφόρησης για την Εσωτερική Αγορά (Internal Market Information System «IMI»)» σημαίνει το σύστημα πληροφόρησης για την εσωτερική αγορά το οποίο χρησιμοποιείται για την ανταλλαγή πληροφοριών με ηλεκτρονικά μέσα μεταξύ των κρατών μελών για τους σκοπούς της διοικητικής συνεργασίας που προβλεται στα άρθρα 27 έως 34 του παρόντος Νόμου·

«σύστημα χορήγησης άδειας» σημαίνει κάθε διαδικασία που υποχρεώνει τον πάροχο ή τον αποδέκτη της υπηρεσίας να υποβάλει αίτηση σε αρμόδια αρχή για την έκδοση επίσημης ή σιωπηρής απόφασης σχετικά με την πρόσβαση σε δραστηριότητα παροχής υπηρεσιών ή με την άσκησή της∙ και

«υπηρεσία» σημαίνει κάθε μη μισθωτή οικονομική δραστηριότητα, που παρέχεται κατά κανόνα έναντι αμοιβής, κατά την έννοια του άρθρου 5 της Συνθήκης∙

Σκοπός του νόμου

3. - (1), Σκοπός του παρόντος Νόμου είναι η θέσπιση γενικών διατάξεων που διευκολύνουν την άσκηση της ελευθερίας εγκατάστασης των παρόχων υπηρεσιών στη Δημοκρατία, καθώς και την ελεύθερη κυκλοφορία των υπηρεσιών, διατηρώντας ταυτόχρονα υψηλό ποιοτικό επίπεδο υπηρεσιών.

(2) Ο παρών Νόμος δεν αφορά -

(α) την ελευθέρωση των υπηρεσιών γενικού οικονομικού συμφέροντος που επιφυλάσσονται αποκλειστικά σε δημόσιους ή ιδιωτικούς φορείς, ούτε την ιδιωτικοποίηση δημόσιων φορέων παροχής υπηρεσιών∙

(β) την κατάργηση μονοπωλίων παροχής υπηρεσιών ούτε τις ενισχύσεις τις οποίες χορηγεί το κράτος και οι οποίες διέπονται από τους κοινοτικούς κανόνες περί ανταγωνισμού.∙

(3) Ο παρών Νόμος δεν θίγει -

(α) την ελευθερία των δημοσίων αρχών να ορίζουν, σύμφωνα με το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ποιες υπηρεσίες θεωρούνται γενικού οικονομικού συμφέροντος, πώς θα πρέπει να οργανώνονται και να χρηματοδοτούνται οι εν λόγω υπηρεσίες, τηρουμένων των κανόνων περί κρατικών ενισχύσεων, και σε ποιες ειδικές υποχρεώσεις θα πρέπει να υπόκεινται∙

(β) τα μέτρα που λαμβάνονται σε κοινοτικό ή εθνικό επίπεδο, σύμφωνα με το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που στόχο έχουν την προστασία ή την προώθηση της πολιτιστικής και γλωσσικής πολυμορφίας ή του πλουραλισμού των μέσων μαζικής επικοινωνίας∙

(γ) τους κανόνες ποινικού δικαίου, νοουμένου ότι οι εν λόγω κανόνες, όταν ρυθμίζουν ειδικά ή επηρεάζουν την πρόσβαση σε δραστηριότητες παροχής υπηρεσιών ή την άσκησή τους, δεν επιτρέπεται να περιορίζουν την ελευθερία παροχής υπηρεσιών κατά παρέκκλιση των διατάξεων του παρόντος Νόμου∙

(δ) το εργατικό δίκαιο, δηλαδή οποιαδήποτε νομική ή συμβατική διάταξη περί όρων απασχολήσεως ή όρων εργασίας, περιλαμβανομένης της υγείας και της ασφάλειας στους χώρους εργασίας, και περί των σχέσεων μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων, η οποία σέβεται το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ισχύει και εφαρμόζεται στη Δημοκρατία, περιλαμβανομένης οποιασδήποτε νομοθεσίας στον τομέα της κοινωνικής ασφάλισης∙ και

(ε) την άσκηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων, όπως αυτά κατοχυρώνονται στο Σύνταγμα της Δημοκρατίας και στο κοινοτικό δίκαιο και ειδικότερα δεν θίγει το δικαίωμα διαπραγμάτευσης, σύναψης και εφαρμογής συλλογικών συμβάσεων και το δικαίωμα εργατικών κινητοποιήσεων σύμφωνα με το Σύνταγμα και τις πρακτικές στη Δημοκρατία που σέβονται το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(4) Οι αρχές της Δημοκρατίας ενισχύουν το θεσμικό πλαίσιο εποπτείας των αρμοδίων αρχών και υπηρεσιών που έχουν την ευθύνη εφαρμογής και παρακολούθησης της τήρησης των διατάξεων του παρόντος άρθρου, συμπεριλαμβανομένων και διοικητικών μέτρων, ώστε η εποπτεία να είναι κατά το δυνατόν αποτρεπτική παραβιάσεων του άρθρου αυτού.

Πεδίο εφαρμογής

4.-(1) Τηρουμένων των διατάξεων της Συνθήκης που διέπουν το δικαίωμα εγκατάστασης και την ελεύθερη κυκλοφορία των υπηρεσιών, ο παρών Νόμος δεν εφαρμόζεται στις ακόλουθες δραστηριότητες:

(α) στις μη οικονομικές υπηρεσίες γενικού συμφέροντος κατά την έννοια του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης∙

(β) στις χρηματοοικονομικές υπηρεσίες, περιλαμβανομένων αυτών που αφορούν τράπεζες, συνεργατικά πιστωτικά ιδρύματα, πιστώσεις, ασφαλίσεις και αντασφαλίσεις, επαγγελματικές ή προσωπικές συντάξεις, χρεόγραφα, επενδύσεις, ταμεία, πληρωμές, συμβουλές επενδύσεων, συμπεριλαμβανομένων των υπηρεσιών που καθορίζονται στους περί Τραπεζικών Εργασιών Νόμους του 1997 μέχρι (Αρ. 2) του 2009 και του 1997 μέχρι 2008 και στους περί Συνεργατικών Εταιρειών Νόμους του 1985 μέχρι (Αρ. 32) του 20079 ως δραστηριότητες που απολαμβάνουν αμοιβαίας αναγνώρισης στα κράτη μέλη∙

(γ) στις υπηρεσίες και τα δίκτυα ηλεκτρονικών επικοινωνιών καθώς και στις συναφείς εγκαταστάσεις και υπηρεσίες όσον αφορά τα θέματα που ρυθμίζονται από τις Οδηγίες 2002/19/ΕΚ σχετικά με την πρόσβαση σε δίκτυα ηλεκτρονικών επικοινωνιών και συναφείς ευκολίες, καθώς και με τη διασύνδεσή τους (οδηγία για την πρόσβαση), 2002/20/ΕΚ για την αδειοδότηση δικτύων και υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών (οδηγία για την αδειοδότηση), 2002/21/ΕΚ σχετικά με κοινό κανονιστικό πλαίσιο για δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών (οδηγία πλαίσιο), 2002/22/ΕΚ για την καθολική υπηρεσία και τα δικαιώματα των χρηστών όσον αφορά δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών (οδηγία καθολικής υπηρεσίας), 2002/58/ΕΚ σχετικά με την επεξεργασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και την προστασία της ιδιωτικής ζωής στον τομέα των ηλεκτρονικών επικοινωνιών (οδηγία για την προστασία ιδιωτικής ζωής στις ηλεκτρονικές επικοινωνίες) και τις εναρμονιστικές διατάξεις των περί Ραδιοεπικοινωνιών Νόμων του 2002 μέχρι 2006 και των περί Ρυθμίσεως Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών και Ταχυδρομικών Υπηρεσιών Νόμων του 2004 μέχρι 20089∙

(δ) στις υπηρεσίες στον τομέα των μεταφορών, συμπεριλαμβανομένων των λιμενικών υπηρεσιών, που εμπίπτουν στο πεδίο του τίτλου VΙ της Συνθήκης∙

(ε) στις υπηρεσίες που παρέχονται από γραφεία εύρεσης προσωρινής εργασίας∙

(στ) στις υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης, είτε παρέχονται μέσω εγκαταστάσεων υγειονομικής περίθαλψης είτε όχι, και ανεξάρτητα από τον τρόπο με τον οποίο οργανώνονται και χρηματοδοτούνται οι εν λόγω υπηρεσίες σε εθνικό επίπεδο ή από το αν είναι δημόσιες ή ιδιωτικές∙

(ζ) στις οπτικοακουστικές υπηρεσίες, συμπεριλαμβανομένων των κινηματογραφικών υπηρεσιών, ανεξάρτητα από τον τρόπο παραγωγής, διανομής ή μετάδοσής τους, και στις ραδιοφωνικές εκπομπές∙

(η) στις δραστηριότητες παροχής υπηρεσιών τυχερών παιγνίων στα οποία ο παίκτης στοιχηματίζει νομισματική αξία, συμπεριλαμβανομένων των λαχειοφόρων αγορών, των τυχερών παιγνίων σε καζίνα και των συναλλαγών που αφορούν στοιχήματα∙

(θ) στις δραστηριότητες που συνδέονται με την άσκηση δημόσιας εξουσίας, όπως ορίζεται στο άρθρο 51 της Συνθήκης∙

(ι) στις κοινωνικές υπηρεσίες που σχετίζονται με την κοινωνική στέγαση, την παιδική μέριμνα και τη στήριξη των οικογενειών και των ατόμων που έχουν μόνιμα ή προσωρινά ανάγκη, οι οποίες παρέχονται από το κράτος, από παρόχους για λογαριασμό του κράτους ή από φιλανθρωπικές οργανώσεις αναγνωρισμένες από το κράτος∙

(ια) στις ιδιωτικές υπηρεσίες ασφαλείας∙ και

(ιβ) στις υπηρεσίες των συμβολαιογράφων και των δικαστικών επιμελητών, που διορίζονται με επίσημη πράξη αρμόδιας διοικητικής αρχής.

(2) Ο παρών Νόμος δεν εφαρμόζεται στον τομέα της φορολογίας.

Σχέση με άλλες διατάξεις του κοινοτικού και εθνικού δικαίου

5.-(1) Σε περίπτωση που οι διατάξεις του παρόντος Νόμου έρχονται σε σύγκρουση με διάταξη άλλης κοινοτικής πράξης και με διάταξη εθνικής νομοθεσίας που εναρμονίζεται με τέτοια διάταξη, που ρυθμίζει τις ειδικές πτυχές της πρόσβασης και της άσκησης δραστηριότητας παροχής υπηρεσίας σε ειδικούς τομείς ή ειδικά επαγγέλματα, η διάταξη της άλλης κοινοτικής πράξης και της εθνικής νομοθεσίας υπερισχύει και εφαρμόζεται σ’ αυτούς τους ειδικούς τομείς ή τα ειδικά επαγγέλματα. Στις εν λόγω πράξεις και νομοθεσίες συμπεριλαμβάνονται οι πιο κάτω:

(α) Οδηγία 96/71/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 16ης Δεκεμβρίου 1996 σχετικά με την απόσπαση εργαζομένων στο πλαίσιο παροχής υπηρεσιών και οι εναρμονιστικές διατάξεις του περί Απόσπασης Εργαζομένων στο Πλαίσιο Παροχής Υπηρεσιών Νόμου του 2002∙

(β) Κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 833/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 29ης Απριλίου 2004 για το συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας∙

(γ) Οδηγία 2010/13/ΕΟΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 10ης Μαρτίου 2010, για το συντονισμό ορισμένων νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών σχετικά με την παροχή υπηρεσιών οπτικοακουστικών μέσων, και οι εναρμονιστικές διατάξεις των περί Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών σΣταθμών Νόμων του 1998 μέχρι (Αρ.2) του 20089 και του περί Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου Νόμου (Κεφ. 300Α)∙

(δ) Οδηγία 2005/36/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 7ης Σεπτεμβρίου 2005 σχετικά με την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων και οι εναρμονιστικές διατάξεις του περί Αναγνώρισης των Επαγγελματικών Προσόντων Νόμου του 2008∙

(2) Ο παρών Νόμος δεν αφορά του κανόνες του ιδιωτικού διεθνούς δικαίου, και ιδίως τους κανόνες που διέπουν το δίκαιο που εφαρμόζεται στις συμβατικές και εξωσυμβατικές υποχρεώσεις, συμπεριλαμβανομένων όσων εξασφαλίζουν ότι οι καταναλωτές επωφελούνται από την προστασία που τους παρέχουν οι κανόνες περί προστασίας των καταναλωτών που προβλέπονται στη νομοθεσία περί καταναλωτών που ισχύει στη Δημοκρατία.

(3) Οι διατάξεις του παρόντος Νόμου, εκτός όπου προβλέπεται διαφορετικά σ’ ε αυτόν, υπερισχύουν οποιασδήποτε αντίθετης διάταξης οποιουδήποτε άλλου νΝόμου στη Δημοκρατία.