3. Εκτός αν προνοείται διαφορετικά στον παρόντα Νόμο, επιβάλλονται, εισπράττονται και καταβάλλονται προς όφελος των γενικών προσόδων της Δημοκρατίας φόροι κατανάλωσης στα προϊόντα που καθορίζονται στα Μέρη VIII, IX, Χ και ΧΙ σύμφωνα με τους συντελεστές που εκτίθενται στο Δεύτερο, Τρίτο, Τέταρτο και Πέμπτο Παράρτημα και τα οποία:
(α) παράγονται στο έδαφος της Δημοκρατίας, ή
(β) εισάγονται στη Δημοκρατία:
Νοείται ότι εισαγόμενα προϊόντα τα οποία έχουν τεθεί κατά την είσοδο τους στη Δημοκρατία σε καθεστώς αναστολής ή σε τελωνειακό καθεστώς αναστολής ή σε ελεύθερη ζώνη ή σε ελεύθερη λιμενική περιοχή, λογίζεται ότι εισάγονται κατά τη στιγμή της εξόδου τους από το καθεστώς αναστολής, ή τελωνειακό καθεστώς αναστολής ή την ελεύθερη ζώνη ή την ελεύθερη λιμενική περιοχή, για θέση των προϊόντων αυτών σε ανάλωση,
(γ) αν και αναγράφονται στο δηλωτικό εισαγωγής σκάφους ή αεροσκάφους, δεν προσκομίζονται στον αρμόδιο λειτουργό και δεν παρέχονται επαρκείς εξηγήσεις.
4. Όταν με βάση τις διατάξεις του παρόντος Νόμου επιβάλλεται φόρος κατανάλωσης κατ’ αξία στα προϊόντα του Μέρους ΧΙ, η φορολογητέα αξία:
(1) Στην περίπτωση εισαγομένων προϊόντων είναι η δασμολογητέα αξία όπως αυτή καθορίζεται στο άρθρο 159 των περί Τελωνείων και Φόρων Καταναλώσεως Νόμων.
(2) Στην περίπτωση προϊόντων επιτόπιας παραγωγής είναι η τιμή την οποία δυνατόν να αποκομίσουν τα προϊόντα πωλούμενα στην ελεύθερη αγορά μεταξύ ανεξάρτητου αγοραστή και πωλητή κατά την έκδοση ή μετακίνηση των προϊόντων από το εργοστάσιο ή τον τόπο παραγωγής σύμφωνα με τις διατάξεις του Πρώτου Παραρτήματος.
5. (1) Εκτός αν προνοείται διαφορετικά στον παρόντα Νόμο και με την επιφύλαξη των εδαφίων (2), (3) και (4) ο φόρος κατανάλωσης καθίσταται απαιτητός κατά τη θέση των προϊόντων σε ανάλωση ή κατά τη διαπίστωση των ελλειμμάτων που είναι φορολογητέα σύμφωνα με τις διατάξεις του εδαφίου (2) του άρθρου 9 και του άρθρου 102.
Για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου ως θέση σε ανάλωση θεωρείται:
(α) κάθε έξοδος για κατανάλωση στη Δημοκρατία των προϊόντων που καθορίζονται στα Μέρη VIII, IX και Χ, ακόμα και αντικανονική από καθεστώς αναστολής ή τελωνειακό καθεστώς αναστολής ή ελεύθερη ζώνη ή ελεύθερη λιμενική περιοχή,
(β) κάθε παραγωγή των προϊόντων που καθορίζονται στα Μέρη VIII, ΙΧ και Χ ακόμα και αντικανονική εκτός καθεστώτος αναστολής,
(γ) κάθε εισαγωγή ακόμη και αντικανονική των προϊόντων που καθορίζονται στα Μέρη VIII, ΙΧ και Χ, εφόσον δεν τίθενται υπό καθεστώς αναστολής ή τελωνειακό καθεστώς αναστολής, ή ελεύθερη ζώνη ή ελεύθερη λιμενική περιοχή,
(δ) κάθε έξοδος για κατανάλωση στη Δημοκρατία των προϊόντων που καθορίζονται στο Μέρος ΧΙ από τελωνειακό καθεστώς αναστολής ή ελεύθερη ζώνη ή ελεύθερη λιμενική περιοχή,
(ε) εκτός εάν προβλέπεται διαφορετικά στον παρόντα Νόμο, κάθε έκδοση ή μετακίνηση από το εργοστάσιο ή τον τόπο παραγωγής για κατανάλωση στη Δημοκρατία, των προϊόντων που καθορίζονται στο Μέρος ΧΙ, ακόμα και αντικανονική, εξαιρουμένης της εναπόθεσης των προϊόντων μετά την παραγωγή τους σε αποθήκες τελωνειακής αποταμίευσης σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 101,
(στ) κάθε εισαγωγή, ακόμα και αντικανονική των προϊόντων του Μέρους ΧΙ, εφόσον δεν τίθενται υπό τελωνειακό καθεστώς αναστολής ή σε ελεύθερη ζώνη ή ελεύθερη λιμενική περιοχή.
(2) (α) Ο φόρος κατανάλωσης καταβάλλεται:
(i) στις περιπτώσεις των παραγράφων (α) και (δ) του εδαφίου (1) με βάση τους συντελεστές που ισχύουν κατά την ημερομηνία εξόδου για κατανάλωση στη Δημοκρατία, των προϊόντων από το καθεστώς αναστολής ή τελωνειακό καθεστώς αναστολής ή ελεύθερη ζώνη ή ελεύθερη λιμενική περιοχή ανάλογα με την περίπτωση,
(ii) στην περίπτωση της παραγράφου (β) του εδαφίου (1) με βάση τους συντελεστές που ισχύουν κατά την ημερομηνία παραγωγής εκτός καθεστώτος αναστολής,
(iii) στις περιπτώσεις των παραγράφων (γ) και (στ) του εδαφίου (1) με βάση τους συντελεστές που ισχύουν κατά την ημερομηνία αποδοχής της διασάφησης εισαγωγής:
Νοείται ότι στην περίπτωση της παραγράφου (γ) του άρθρου 3, ο πλοίαρχος ή πλοιοκτήτης ή ο κύριος ή κυβερνήτης του αεροσκάφους ή ο αντιπρόσωπός του οφείλει να καταβάλει τον οφειλόμενο για τα προϊόντα φόρο κατανάλωσης όπως βεβαιώνεται από το Διευθυντή, σύμφωνα με τους ισχύοντες συντελεστές κατά το χρόνο της κατάθεσης του δηλωτικού.
(iv) στην περίπτωση της παραγράφου (ε) του εδαφίου (1) με βάση τους συντελεστές που ισχύουν κατά την ημερομηνία έκδοσης ή μετακίνησης των προϊόντων από το εργοστάσιο ή τον τόπο παραγωγής για κατανάλωση στη Δημοκρατία.
(β) Με την επιφύλαξη του εδαφίου (4) στην περίπτωση αντικανονικής εξόδου από καθεστώς αναστολής ή τελωνειακό καθεστώς αναστολής ή ελεύθερη ζώνη ή ελεύθερη λιμενική περιοχή ή αντικανονικής παραγωγής ή αντικανονικής εισαγωγής, ο φόρος κατανάλωσης καταβάλλεται με βάση τους συντελεστές που ισχύουν κατά το χρόνο διαπίστωσης των παραβάσεων αυτών.
(3) Με την επιφύλαξη του εδαφίου (4) ο φόρος κατανάλωσης επί ελλειμμάτων καταβάλλεται με βάση τους συντελεστές που ισχύουν κατά την ημερομηνία διαπίστωσης των ελλειμμάτων αυτών από το Τελωνείο.
(4) Όταν από τα στοιχεία που διαθέτει το Τελωνείο διαπιστώνεται ότι:
(α) η αντικανονική έξοδος από καθεστώς αναστολής ή τελωνειακό καθεστώς αναστολής ή ελεύθερη ζώνη ή ελεύθερη λιμενική περιοχή, ή
(β) η αντικανονική παραγωγή, ή αντικανονική έκδοση ή μετακίνηση από το εργοστάσιο ή τον τόπο παραγωγής, ή
(γ) η αντικανονική εισαγωγή, ή
(δ) το έλλειμμα,
πραγματοποιήθηκε ή υπήρξε, ανάλογα με την περίπτωση, σε χρόνο προγενέστερο της διαπίστωσης, τότε ο φόρος κατανάλωσης καταβάλλεται με βάση τους συντελεστές που ίσχυαν κατά το χρόνο αυτό.
(5) Οποιοδήποτε πρόσωπο παραλείπει να καταβάλει τους αναλογούντες φόρους κατανάλωσης σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου είναι ένοχο αδικήματος και υπόκειται σε χρηματική ποινή η οποία δεν υπερβαίνει τις χίλιες πεντακόσιες λίρες ή το τριπλάσιο ποσό του φόρου κατανάλωσης που αναλογεί στα προϊόντα αναφορικά με τα οποία διαπράχθηκε το αδίκημα ή σε κάθε περίπτωση το μεγαλύτερο των πιο πάνω ποσών ή σε φυλάκιση η οποία δεν υπερβαίνει τα δύο χρόνια ή και στις δύο ποινές, της φυλάκισης και της χρηματικής, και τα προϊόντα αναφορικά με τα οποία διαπράχθηκε το αδίκημα υπόκεινται σε δήμευση.
(6) Παρά τις διατάξεις του παρόντος άρθρου εφόσον κατατίθεται η δήλωση που προβλέπεται στο εδάφιο (2) του άρθρου 16, ο Διευθυντής δύναται να παραχωρήσει αναβολή της καταβολής του φόρου κατανάλωσης στο υπόχρεο προς τούτο πρόσωπο, για καθορισμένο χρονικό διάστημα, μετά από αίτηση του προσώπου αυτού, υπό όρους και προϋποθέσεις που καθορίζει σε γνωστοποίησή του.