21.-(1) Σε ποινική διαδικασία για αδίκημα δυνάμει του παρόντος Νόμου αποτελεί υπεράσπιση για τον κατηγορούμενο αν αποδείξει-
(α) ότι η διάπραξη του αδικήματος οφειλόταν σε λάθος ή στο γεγονός ότι βασίσθηκε σε πληροφορίες που του παρασχέθηκαν, ή σε πράξη ή παράλειψη άλλου προσώπου, σε ατύχημα ή άλλη αιτία πέρα από τον έλεγχο του· και
(β) ότι έλαβε κάθε λογική προφύλαξη και άσκησε κάθε επιμέλεια για να αποφευχθεί η διάπραξη του αδικήματος από τον ίδιο τον κατηγορούμενο ή από οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο που τελεί κάτω από τον έλεγχο του.
(2) Σε ποινική διαδικασία για αδίκημα κατά παράβαση του εδαφίου (1)(β) του άρθρου 3 αποτελεί υπεράσπιση για τον κατηγορούμενο αν αποδείξει ότι δεν γνώριζε και δεν μπορούσε, καταβάλλοντας λογική επιμέλεια, να εξακριβώσει-
(α) ότι τα αγαθά δεν ανταποκρίνονται προς την περιγραφή· ή
(β) ότι η περιγραφή είχε επιτεθεί στα αγαθά.
22. Σε ποινική διαδικασία για οποιοδήποτε από τα αδικήματα δυνάμει του παρόντος Νόμου το οποίο διαπράττεται με τη δημοσίευση διαφήμισης, αποτελεί υπεράσπιση για τον κατηγορούμενο αν αποδείξει ότι είναι πρόσωπο που κατ’ επάγγελμα δημοσιεύει ή διευθετεί τη δημοσίευση διαφημίσεων και ότι παρέλαβε τη διαφήμιση για δημοσίευση μέσα στα πλαίσια της συνήθους άσκησης του επαγγέλματος του και ότι δε γνώριζε και ούτε είχε λόγο να υποπτεύεται ότι η δημοσίευση της θα συνιστούσε αδίκημα κατά τον παρόντα Νόμο.
23. Σε ποινική διαδικασία για αδίκημα δυνάμει του παρόντος Νόμου αποτελεί υπεράσπιση για τον κατηγορούμενο αν αποδείξει ότι κατά τη διάπραξη του αδικήματος-
(α) τελούσε σε υπαλληλική σχέση προς εργοδότη και
(β) ενήργησε καλόπιστα υπακούοντας σε νόμιμες οδηγίες ή εντολές του εν λόγω εργοδότη.
23Α. Σε ποινική διαδικασία για αδίκημα που διαπράχθηκε δυνάμει του παρόντος Νόμου αναφορικά με οποιαδήποτε εμπορική περιγραφή, δήλωση ή ένδειξη, αποτελεί υπεράσπιση για τον κατηγορούμενο αν αποδείξει ότι για τις πράξεις ή παραλείψεις του είχε σχετική εξουσιοδότηση για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου από κανονισμούς που εκδόθηκαν δυνάμει του παρόντος Νόμου.
- 5/1987
- 3(I)/1992