ΜΕΡΟΣ II ΕΦΟΡΟΣ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΝ ΣΩΜΑ ΑΣΦΑΛΕΙΩΝ
Έφορος

4. Το Υπουργικόν Συμβούλιον διορίζει δημόσιον τινα υπάλληλον ως Έφορον Ασφαλειών δι' άπαντας τους σκοπούς του παρόντος Νόμου, δύναται δε να διορίση ή εξουσιοδοτήση έτερον δημόσιον υπάλληλον ως βοηθόν αυτού.

Καθίδρυσις και συγκρότησις Συμβουλευτικού Σώματος κλπ.

5.-(1) Διά γνωστοποιήσεως δημοσιευθησομένης εν τη επισήμω εφημερίδι της Δημοκρατίας ο Υπουργός διορίζει Συμβουλευτικόν Σώμα Ασφαλειών συγκείμενον εξ επτά μελών και απαρτιζόμενον εκ-

(α) τριών προσώπων προερχομένων εκ της Δημοσίας Υπηρεσίας

(β) τεσσάρων προσώπων αντιπροσωπευόντων κατ' ίσον λόγον εν τω Συμβουλευτικώ Σώματι τα συμφέροντα των εργοδοτών, εργοδοτουμένων και ασφαλιστικών εταιρειών.

(2) Το Συμβουλευτικόν Σώμα εκλέγει εν εκ των μελών αυτού ως Πρόεδρον, καθορίζει δε την διαδικασίαν, ήτις ήθελε διέπει τας ιδίας αυτού συνεδρίας και εργασίας.

(3) Τα μέλη του Συμβουλευτικού Σώματος διορίζονται διά περίοδον δύο ετών, δύνανται όμως να επαναδιορίζωνται μετά την λήξιν της θητείας αυτών:

Νοείται ότι ο Υπουργός δύναται, δι' εύλογον αιτίαν να προβή εις την παύσιν οιουδήποτε μέλους του Συμβουλευτικού Σώματος, μετά την οποίαν διορίζεται νέον μέλος διά την μη εκπνεύσασαν περίοδον θητείας του ούτω παυθέντος μέλους.

(4) Ο Υπουργός δύναται καθ' οιονδήποτε χρόνον να αποδεχθή την παραίτησιν οιουδήποτε μέλους του Συμβουλευτικού Σώματος, μετά την οποίαν διορίζεται νέον μέλος διά την μη εκπνεύσασαν περίοδον θητείας του παραιτηθέντος μέλους.

(5) Επί τω θανάτω οιουδήποτε μέλους του Συμβουλευτικού Σώματος, διορίζεται νέον μέλος διά την μη εκπνεύσασαν θητείαν του αποβιώσαντος μέλους.

(6) Τέσσαρα των μελών του Συμβουλευτικού Σώματος συνιστώσιν απαρτίαν.

(7) Ουδεμία πράξις ή διαδικασία του Συμβουλευτικού Σώματος θα θεωρήται άκυρος λόγω της υπάρξεως κενής θέσεως εις το Συμβουλευτικόν Σώμα, εφ' όσον ο αριθμός των ενεργών μελών δεν είναι κατώτερος των τεσσάρων.

Αρμοδιότητες Συμβουλευτικού Σώματος

6. Το Συμβουλευτικόν Σώμα κέκτηται αρμοδιότητα όπως συμβουλεύη τον Υπουργόν-

(α) γενικώς επί της εφαρμογής του παρόντος Νόμου ως και επί παντός δυνάμει τούτου γενομένου Κανονισμού·

(β) επί ζητημάτων αφορώντων εις την ασφάλισιν εν γένει.