3.-(1) Σκοπός του παρόντος Νόμου είναι η θέσπιση κανόνων για τις διαδικασίες σύναψης συμβάσεων από αναθέτουσες αρχές και αναθέτοντες φορείς μέσω παραχώρησης, των οποίων η αξία εκτιμάται ότι δεν υπολείπεται των κατώτατων ορίων που προβλέπονται στο άρθρο 7.
(2) Ο παρών Νόμος εφαρμόζεται στην ανάθεση συμβάσεων παραχώρησης έργων και υπηρεσιών σε οικονομικούς φορείς, από:
(α) Αναθέτουσες αρχές, ή
(β) αναθέτοντες φορείς, υπό τον όρο ότι τα έργα ή οι υπηρεσίες προορίζονται για την άσκηση μίας εκ των δραστηριοτήτων που αναφέρονται στο Παράρτημα II.
(3) Η εφαρμογή του παρόντος Νόμου υπόκειται στο Άρθρο 346 της ΣΛΕΕ.
(4) Συμφωνίες, αποφάσεις ή άλλες νομικές πράξεις που οργανώνουν τη μεταβίβαση εξουσιών και αρμοδιοτήτων για την εκτέλεση σκοπών δημοσίου συμφέροντος μεταξύ αναθετουσών αρχών ή αναθετόντων φορέων, ή ενώσεων αναθετουσών αρχών ή αναθετόντων φορέων και δεν προβλέπουν αμοιβή για την εκτέλεση των συμβάσεων, θεωρούνται ζήτημα εσωτερικής οργάνωσης της Δημοκρατίας και δεν επηρεάζονται από τον παρόντα Νόμο.
(5) Ο παρών Νόμος αναγνωρίζει την αρχή της ελεύθερης διοίκησης εκ μέρους των περιφερειακών και τοπικών αρχών της Δημοκρατίας σύμφωνα με το ενωσιακό δίκαιο και δεν θίγει -
(α) Την ελευθερία των δημόσιων αρχών να αποφασίζουν για τη βέλτιστη εκτέλεση των έργων ή παροχή των υπηρεσιών, για τη διασφάλιση υψηλού επιπέδου ποιότητας, ασφαλείας και οικονομικής προσιτότητας, ίσης μεταχείρισης και την προώθηση της καθολικής πρόσβασης και των δικαιωμάτων των χρηστών των δημόσιων υπηρεσιών. Οι εν λόγω αρχές δύνανται να επιλέγουν να ασκούν τις δημόσιες λειτουργίες τους με ίδιους πόρους ή σε συνεργασία με άλλες δημόσιες αρχές ή να τις αναθέτουν σε οικονομικούς φορείς˙
(β) τα συστήματα της Δημοκρατίας όσον αφορά την ιδιοκτησία και ιδίως δεν απαιτεί την ιδιωτικοποίηση δημόσιων επιχειρήσεων που παρέχουν υπηρεσίες στο κοινό˙
(γ) το δικαίωμα της Δημοκρατίας να ορίζει σύμφωνα με το ενωσιακό δίκαιο, ποιες υπηρεσίες θεωρεί γενικού οικονομικού συμφέροντος, πώς πρέπει να οργανώνονται και να χρηματοδοτούνται οι εν λόγω υπηρεσίες σύμφωνα με τους κανόνες περί κρατικών ενισχύσεων και σε ποιες ειδικές υποχρεώσεις θα πρέπει να υπόκεινται˙
(δ) τον τρόπο με τον οποίο η Δημοκρατία οργανώνει τα συστήματά της στον τομέα της κοινωνικής ασφάλισης.
(6) Οι μη οικονομικές υπηρεσίες γενικού συμφέροντος δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος Νόμου.