Κανόνες που εφαρμόζονται στην επικοινωνία

31.-(1) Εκτός από τις περιπτώσεις που η χρήση ηλεκτρονικών μέσων είναι υποχρεωτική σύμφωνα με το άρθρο 26 εδάφιο (1) και το άρθρο 28, οι αναθέτουσες αρχές και οι αναθέτοντες φορείς μπορούν να επιλέξουν ένα ή περισσότερα από τα ακόλουθα μέσα επικοινωνίας για κάθε επικοινωνία και ανταλλαγή πληροφοριών:

(α)Ηλεκτρονικά μέσα,

(β)ταχυδρομείο ή τηλεομοιοτυπία,

(γ)προφορική επικοινωνία, περιλαμβανομένου του τηλεφώνου, για επικοινωνίες που δεν αφορούν τα βασικά στοιχεία μιας διαδικασίας ανάθεσης σύμβασης παραχώρησης και υπό τον όρο ότι το περιεχόμενο της προφορικής επικοινωνίας τεκμηριώνεται επαρκώς σε σταθερό μέσο,

(δ)παράδοση ιδιοχείρως πιστοποιούμενη από αποδεικτικό παραλαβής:

Νοείται ότι, οι αναθέτουσες αρχές και οι αναθέτοντες φορείς μπορούν να καταστήσουν υποχρεωτική τη χρήση ηλεκτρονικών μέσων επικοινωνίας για συμβάσεις παραχώρησης, υπερβαίνοντας τις υποχρεώσεις που θεσπίζονται στο άρθρο 26 εδάφιο (1) και στο άρθρο 28 του παρόντος Νόμου.

(2)(α) Το επιλεγέν μέσο επικοινωνίας θα πρέπει να είναι γενικώς προσιτό, να μην εισάγει διακρίσεις και να μην περιορίζει την πρόσβαση των οικονομικών φορέων στη διαδικασία σύναψης συμβάσεων παραχώρησης. Τα εργαλεία και οι συσκευές που χρησιμοποιούνται για την επικοινωνία με ηλεκτρονικά μέσα, καθώς και τα τεχνικά χαρακτηριστικά τους, πρέπει να είναι συμβατά με τις εν γένει χρησιμοποιούμενες τεχνολογίες των πληροφοριών και των επικοινωνιών.

(β) Σε κάθε επικοινωνία, ανταλλαγή και αποθήκευση πληροφοριών, οι αναθέτουσες αρχές και οι αναθέτοντες φορείς διασφαλίζουν ότι διαφυλάσσεται η ακεραιότητα των δεδομένων και το απόρρητο των αιτήσεων και των προσφορών. Εξετάζουν το περιεχόμενο των αιτήσεων και των προσφορών μόνο μετά τη λήξη της προθεσμίας υποβολής τους.