10.-(1)Η Κεντρική Τράπεζα με οδηγία της δύναται να απαιτεί όπως οι φορείς εκμετάλλευσης συστημάτων πληρωμών ή, κατά περίπτωση, τα πρόσωπα που συμμετέχουν σε αυτά, καταβάλλουν στην Κεντρική Τράπεζα όλα τα έξοδα που σχετίζονται με την εφαρμογή σε σχέση με τα αντίστοιχα συστήματα πληρωμών, του άρθρου 6 του παρόντος Νόμου και του άρθρου 48 του περί Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου Νόμου.
(2) Η Κεντρική Τράπεζα δύναται με οδηγία της να απαιτεί όπως τα πρόσωπα, τα οποία αιτούνται της εξαίρεσης που προβλέπεται στην παράγραφο 4 του Άρθρου 4 του Κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 260/2012, καταβάλλουν σε αυτή όλα τα έξοδα που σχετίζονται με την εξέταση των αιτήσεών τους.
(3) Η εποπτική αρχή δύναται με οδηγία της να απαιτεί όπως τα πρόσωπα, τα οποία βρίσκονται υπό την εποπτεία της, καταβάλλουν σε αυτήν όλα τα έξοδα που σχετίζονται με τη δυνάμει του άρθρου 8 εποπτεία τους και την κατά το άρθρο 9 εξουσία της για διενέργεια ελέγχων.
(4) Για σκοπούς του παρόντος άρθρου, «οδηγία» σημαίνει οδηγία που συνιστά κανονιστική διοικητική πράξη, η οποία δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας.