Εξώδικη επίλυση διαφορών

15.-(1)Ο Φορέας προβαίνει σε διαδικασία εξώδικης επίλυσης διαφορών μεταξύ χρηστών ΥΠ και παρόχων ΥΠ, οι οποίες αφορούν τα εκ του Κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 260/2012 ή του παρόντος Νόμου δικαιώματα και υποχρεώσεις, σύμφωνα με τις διατάξεις του περί της Σύστασης και Λειτουργίας του Ενιαίου Φορέα Εξώδικης Επίλυσης Διαφορών Χρηματοοικονομικής Φύσεως Νόμου.

(2) Ο Φορέας συνεργάζεται με τις αρμόδιες αρχές των άλλων κρατών μελών σε περίπτωση διασυνοριακών διαφορών κατά τον τρόπο που προβλέπεται στον περί της Σύστασης και Λειτουργίας του Ενιαίου Φορέα Εξώδικης Επίλυσης Διαφορών Χρηματοοικονομικής Φύσεως Νόμο:

Νοείται ότι, αναφορικά με παρόχους ΥΠ που αποτελούν συνεργατικές εταιρείες, το παρόν άρθρο εφαρμόζεται τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 52 του περί Συνεργατικών Εταιρειών Νόμου:

Νοείται περαιτέρω ότι, για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου ο Φορέας ασκεί τις εκ του παρόντος Νόμου αρμοδιότητές του, χωρίς να δεσμεύεται από το χρηματικό περιορισμό των εκατόν εβδομήντα χιλιάδων ευρώ (€170.000) που προβλέπεται στον ορισμό του όρου «παράπονο» στον περί Ενιαίου Φορέα Εξώδικης Επίλυσης Διαφορών Χρηματοοικονομικής Φύσεως Νόμο, ούτε από τους χρηματικούς περιορισμούς της μέγιστης αποζημίωσης των πενήντα χιλιάδων ευρώ (€50.000) που προβλέπονται στα εδάφια (5) και (6) του άρθρου 14 του περί Ενιαίου Φορέα Εξώδικης Επίλυσης Διαφορών Χρηματοοικονομικής Φύσεως Νόμου:

Νοείται έτι περαιτέρω ότι, το παρόν άρθρο εφαρμόζεται μόνο στις περιπτώσεις καταναλωτών και πολύ μικρών επιχειρήσεων.