38. -(1) Το Υπουργικό Συμβούλιο δύναται να εκδίδει Κανονισμούς που απαιτούνται για τη ρύθμιση οποιουδήποτε θέματος το οποίο χρήζει ή είναι δεκτικό καθορισμού και γενικά για την καλύτερη εφαρμογή του παρόντος Νόμου·
(2) Χωρίς να επηρεάζεται η γενικότητα του εδαφίου (1), οι Κανονισμοί ρυθμίζουν ειδικότερα, ή περιέχουν διατάξεις που αφορούν τα ακόλουθα θέματα:
(α) τη ρύθμιση θεμάτων σχετικών με την αδειοδότηση, παρακολούθηση, μεταβίβαση και έλεγχο όλων των διεργασιών που σχετίζονται με την αποθήκευση, μεταφορά, έγχυση και απομόνωση του CO2 που διεξάγονται από το φορέα εκμετάλλευσης μέχρι την μεταβίβαση της ευθύνης για τον τόπο αποθήκευσης στην αρμόδια αρχή·
(β) την επιβολή τελών ή άλλων οικονομικών επιβαρύνσεων με βάση την αρχή “ο ρυπαίνων πληρώνει”.
(3) Το Υπουργικό Συμβούλιο δύναται, για λόγους εθνικής ασφάλειας ή δημοσίου συμφέροντος, να αρνείται την πρόσβαση στις δραστηριότητες που αναφέρονται στο εδάφιο (2), καθώς και την άσκηση τους από οποιοδήποτε φορέα που ελέγχεται ουσιαστικά από τρίτη χώρα ή από υπηκόους τρίτης χώρας.
(4) Για τους σκοπούς και γενικά για την καλύτερη εφαρμογή του παρόντος Νόμου, ο Υπουργός δύναται, με διάταγμα του που δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας:
(α) να επιβάλλει την υποχρεωτική εφαρμογή εθνικών, ευρωπαϊκών ή διεθνών προτύπων διαδικασιών, νέων επιστημονικών μεθόδων και τεχνολογιών για τη ρύθμιση οποιουδήποτε θέματος το οποίο χρήζει ή είναι δεκτικό καθορισμού,
(β) να τροποποιεί ή να αντικαθιστά οποιοδήποτε παράρτημα του παρόντος Νόμου και να καθορίζει πρόσθετα κριτήρια ή στοιχεία σε αυτά.