48.-(1) Εκτός αν τα μέλη συμφωνήσουν διαφορετικά, κάθε Ταμείο Προνοίας που τερματίζει τη λειτουργία του κατά τα προβλεπόμενα στον παρόντα Νόμο, τελεί αυτοδικαίως υπό εκκαθάριση και μέχρι την αποπεράτωση και για τις ανάγκες της εκκαθάρισης λογίζεται υφιστάμενο:
Νοείται ότι η εκκαθάριση είναι υποχρεωτική σε περίπτωση που το Ταμείο αρνείται να υποβάλει αίτηση εγγραφής παρά την προειδοποίηση του Εφόρου, όπως προβλέπει η επιφύλαξη του εδαφίου (1) του άρθρου15.
(2) Ταμείο Συντάξεων, του οποίου η λειτουργία τερματίζεται, διαλύεται μόνο με την έγκριση του Εφόρου και νοουμένου ότι ο Έφορος κρίνει ότι η διάλυση είναι προς το γενικό συμφέρον των μελών.
(3) Η εκκαθάριση, εφ’ όσον οι κανόνες λειτουργίας του Ταμείου δεν ορίζουν διαφορετικά, γίνεται από τη Διαχειριστική Επιτροπή. Σε περίπτωση που δεν υπάρχει Διαχειριστική Επιτροπή, ο εκκαθαριστής διορίζεται από τον Έφορο.
(4) Ο εκκαθαριστής υπέχει θέση διαχειριστή του Ταμείου, η δε εξουσία του περιορίζεται στις ανάγκες της εκκαθάρισης.
(5) Ο εκκαθαριστής ευθύνεται σε αποζημίωση για κάθε παράβαση των υποχρεώσεών του.
(6) Η προτεραιότητα κατά την οποία το ενεργητικό του Ταμείου διατίθεται για την ικανοποίηση των συνταξιοδοτικών υποχρεώσεων του και τα άλλα συναφή ζητήματα ρυθμίζονται με Κανονισμούς.
(7) Ταμείο τίθεται υποχρεωτικά υπό εκκαθάριση, αν διαπιστωθεί ότι είναι ανίκανο να πληρώσει τα χρέη του κατ’ αναλογική εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 212 του περί Εταιρειών Νόμου.