33.-(1) Σε περίπτωση άρνησης ή παράλειψης–
(α) προσώπου να καταβάλει στην Αρμόδια Αρχή το αντίτιμο των δαπανών οι οποίες το βαραίνουν κατά το άρθρο 24∙
(β) προσώπου, στο οποίο υπεβλήθηκε διοικητικό πρόστιμο δυνάμει του παρόντος Νόμου, να καταβάλει στην Αρμόδια Αρχή τέτοιο πρόστιμο,
η Αρμόδια Αρχή λαμβάνει δικαστικά μέτρα και εισπράττει το οφειλόμενο ποσό ως αστικό χρέος οφειλόμενο στη Δημοκρατία.
(2) Οποιαδήποτε από τα ακόλουθα συνιστά επιβάρυνση επί πλοίου, η οποία επιβάρυνση ικανοποιείται κατά προτίμηση έναντι των άλλων δανειστών, όμως έπεται της τελευταίας υποθήκης:
(α) δαπάνη η οποία αναφέρεται στο άρθρο 24 και η οποία αφορά το εν λόγω πλοίο∙
(β) διοικητικό πρόστιμο που επιβλήθηκε στον έχοντα την εκμετάλλευση πλοίου δυνάμει του άρθρου 32 του παρόντος Νόμου, αναφορικά με τον εν λόγω πλοίο.
(3) Σε περίπτωση που το διοικητικό πρόστιμο που επιβλήθηκε δυνάμει του παρόντος Νόμου προσβλήθηκε επιτυχώς είτε ενώπιον του Υπουργού κατά το άρθρο 32 είτε ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου κατά το Άρθρο 146 του Συντάγματος, ισχύουν τα ακόλουθα:
(α) τα εδάφια (1) και (2) δεν εφαρμόζονται αναφορικά με τέτοιο διοικητικό πρόστιμο∙
(β) η Αρμόδια Αρχή επιστρέφει οποιοδήποτε καταβληθέν προαναφερόμενο διοικητικό πρόστιμο, στο πρόσωπο που το είχε καταβάλει.