38.-(1) Σε περίπτωση που δικαστήριο καταδικάζει πρόσωπο για οποιοδήποτε από τα αδικήματα που καθορίζονται στο άρθρο 36 σε σχέση με οποιοδήποτε προϊόν ή εκδίδει διάταγμα για δήμευση προϊόντων δυνάμει του άρθρου 21, έχει εξουσία, επιπρόσθετα από οποιαδήποτε άλλη διαταγή για έξοδα ή δαπάνες να διατάξει το πρόσωπο που καταδικάστηκε, ή ανάλογα με την περίπτωση, οποιοδήποτε πρόσωπο έχει συμφέρον επί των προϊόντων, να αποζημιώσει την αρμόδια αρχή για οποιαδήποτε δαπάνη στην οποία υποβλήθηκε ή δυνατό να υποβληθεί -
(α) σε σχέση με οποιαδήποτε κατάσχεση ή κατακράτηση προϊόντων από ή για λογαριασμό της αρμόδιας αρχής·
(β) σε σχέση με συμμόρφωση της αρμόδιας αρχής με οδηγίες του δικαστηρίου για τη δήμευση οποιουδήποτε προϊόντος·
(γ) σε σχέση με οποιαδήποτε έξοδα επιβαρύνθηκε η αρμόδια αρχή κατά την ενάσκηση των εξουσιών της δυνάμει του παρόντος Νόμου.
(2)(α) Όταν οποιαδήποτε προϊόντα υποβάλλονται σε εξέταση ή δοκιμή ή/και έγγραφα υποβάλλονται σε έλεγχο, και, βάσει των πορισμάτων της εξέτασης, δοκιμής ή/και έλεγχου, η αρμόδια αρχή επιδίδει ειδοποίηση αναστολής ή απόσυρσης δυνάμει του άρθρου 20, η αρμόδια αρχή ζητεί από τον κατασκευαστή ή τον εξουσιοδοτημένο αντιπρόσωπο ή τα διανομέα, ανάλογα με την περίπτωση, να της καταβάλει οποιαδήποτε έξοδα έχει υποστεί για την αγορά, εξέταση ή/και δοκιμή του προϊόντος ή/και τον έλεγχο εγγράφων.
(β) Σε περίπτωση που η προαναφερόμενη στην παράγραφο (α) ειδοποίηση ανακληθεί από την αρμόδια αρχή ή ακυρωθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο δυνάμει του Άρθρου 146 του Συντάγματος, ή αρμόδια αρχή επιστρέφει οποιαδήποτε ποσό εισέπραξε βάσει της παραγράφου (α) στο πρόσωπο το οποίο το κατέβαλε.