21.-(1) Ανεξάρτητα από την κίνηση ποινικής δίωξης για αδίκημα που αναφέρεται στο άρθρο 36, η αρμόδια αρχή δύναται, σε περίπτωση επίκλησης της διαδικασίας της ρήτρας διασφάλισης δυνάμει του άρθρου 20, αφού δώσει ειδοποίηση δυνάμει του ίδιου άρθρου και τηρουμένων των εκάστοτε εν ισχύ περί Πολιτικής Δικονομίας Θεσμών, να αποταθεί διά κλήσεως στο δικαστήριο δυνάμει του παρόντος άρθρου, ζητώντας την έκδοση διατάγματος για τη δήμευση οποιουδήποτε προϊόντος, για το λόγο ότι αυτό δεν συμμορφώνεται με τις διατάξεις του παρόντος Νόμου και των σχετικών Κανονισμών.
(2) Κατόπιν αίτησης δυνάμει του παρόντος άρθρου, το δικαστήριο προβαίνει στην έκδοση διατάγματος για δήμευση οποιουδήποτε προϊόντος, μόνο αν ικανοποιηθεί ότι -
(α) το προϊόν δεν συμμορφώνεται με τις διατάξεις του παρόντος Νόμου και των σχετικών Κανονισμών·
(β) το πρόσωπο στο οποίο επιδόθηκε ειδοποίηση αναστολής ή ειδοποίηση απόσυρσης δεν συμμορφώνεται με αυτήν· και
(γ) κανένα λογικό μέσο δεν είναι διαθέσιμο υπό τις περιστάσεις, για τη συμμόρφωση του ενδιαφερόμενου προσώπου με τη σχετική ειδοποίηση.
(3) Με την επιφύλαξη του εδαφίου (4), όταν οποιαδήποτε προϊόντα δημεύονται δυνάμει των διατάξεων του παρόντος άρθρου, δύνανται να καταστραφούν σύμφωνα με τις οδηγίες που δίνει το δικαστήριο:
Νοείται ότι, Κανονισμοί δύνανται να προβλέπουν διαφορετικά σε σχέση με την καταστροφή συγκεκριμένων προϊόντων.
(4) Εκδίδοντας διάταγμα δυνάμει του παρόντος άρθρου, το δικαστήριο δύναται, αν το κρίνει σκόπιμο, να διατάξει όπως τα προϊόντα στα οποία αναφέρεται το διάταγμα, αντί να καταστραφούν, παραδοθούν σε πρόσωπο που θα ορίσει το δικαστήριο, υπό τον όρο ότι το πρόσωπο αυτό -
(α) δεν θα διαθέσει τα προϊόντα αυτά στην αγορά ή δεν θα τα θέσει σε λειτουργία, εκτός για σκοπούς διάθεσής τους ως απόβλητα, και
(β) θα συμμορφωθεί με οποιαδήποτε διαταγή πληρωμής εξόδων ή δαπανών που εκδόθηκε εναντίον του στα πλαίσια της διαδικασίας έκδοσης του διατάγματος για τη δήμευση των προϊόντων.