72.-(1) Σε περίπτωση που οποιαδήποτε διάταξη του παρόντος Νόμου προβλέπει την εκποίηση αζήτητων εμπορευμάτων με δημόσιο πλειστηριασμό, αλλά δεν επιτυγχάνεται η εκποίησή τους σε δύο διαδοχικούς δημόσιους πλειστηριασμούς -
(α) για ποσό ικανοποιητικό για τη διενέργεια της πληρωμής που προβλέπεται στην παράγραφο (β) του εδαφίου (4) του στο άρθρο υ 71(5)(β), στην περίπτωση εμπορευμάτων τα οποία προορίζονται για εξαγωγή· ή
(β) για ποσό ικανοποιητικό για τη διενέργεια των πληρωμών που προβλέπεται ονται στις παραγράφους (α) και (β) του εδαφίου (4) του στο άρθρο υ 71(5)(α) και (β), σε κάθε άλλη περίπτωση,
λογίζονται ως εγκαταλελειμμένα και περιέρχονται στην κυριότητα του Δημοσίου.
(2) Σε περίπτωση εμπορευμάτων που περιέρχονται στην κυριότητα του Δημοσίου σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος Νόμου, είναι δυνατόν ο Διευθυντής να επιτρέψει -
(α) την καταστροφή τους σύμφωνα με τη διαδικασία που, καθορίζει ο Διευθυντής, . Τ τα δε έξοδα καταστροφής βαρύνουν το Δημόσιο· ή
(β) τη διάθεσή τους για κάλυψη των αναγκών δημοσίων υπηρεσιών ή φιλανθρωπικών ιδρυμάτων με την επιφύλαξη της διασφάλισης των ιδίων πόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης· ή
(γ) την εκποίησή τους σε τιμή που θα αποκόμιζαν αν πωλούντο στην ελεύθερη αγορά απαλλαγμένα από δασμούς και φόρους, με την επιφύλαξη της διασφάλισης των ιδίων πόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης μετά από άδεια και σύμφωνα με τους όρους που καθορίζει ο Διευθυντής,
ελεύθερα από φορολογικές και άλλες επιβαρύνσεις.