Έννομες συνέπειες των ηλεκτρονικών υπογραφών

4.-(1) Η προηγμένη ηλεκτρονική υπογραφή, η οποία βασίζεται σε αναγνωρισμένο πιστοποιητικό, εκδόθηκε από εξουσιοδοτημένο παροχέα υπηρεσιών πιστοποίησης και δημιουργείται από ασφαλή διάταξη δημιουργίας υπογραφής, υπέχει θέση ιδιόχειρης υπογραφής τόσο στο ουσιαστικό όσο και στο δικονομικό δίκαιο και γίνεται δεκτή ως αποδεικτικό στοιχείο σε νομικές διαδικασίες:

Νοείται ότι προηγμένη ηλεκτρονική υπογραφή που βασίζεται σε αναγνωρισμένο πιστοποιητικό και εκδόθηκε από μη εξουσιοδοτημένο παροχέα υπηρεσιών πιστοποίησης δύναται να θεωρηθεί ότι υπέχει θέση ιδιόχειρης υπογραφής, αν βεβαιωθεί από αρμόδιο φορέα που καθορίζεται σε Διάταγμα ότι το εν λόγω πιστοποιητικό πληροί τις προϋποθέσεις της εθελοντικής εξουσιοδότησης.

(2) Δεν απορρίπτεται η ισχύς και το παραδεκτό  μιας ηλεκτρονικής υπογραφής ως αποδεικτικού στοιχείου σε νομικές διαδικασίες μόνο εκ του γεγονότος ότι αυτή:

(α) Είναι υπό μορφή ηλεκτρονικών δεδομένων, ή

(β) δεν βασίζεται σε αναγνωρισμένο πιστοποιητικό, ή

(γ) δεν βασίζεται σε αναγνωρισμένο πιστοποιητικό που εξεδόθη από εξουσιοδοτημένο παροχέα υπηρεσιών πιστοποίησης, ή

(δ) δεν δημιουργείται από ασφαλή διάταξη δημιουργίας υπογραφής.