188.—(1) Νομικό πρόσωπο, το οποίο ασκεί εργασίες διαμεσολάβησης εντός της Δημοκρατίας, δύναται να ιδρύει υποκατάστημα, αντιπροσωπεία, γραφείο ή θυγατρική εταιρεία σε κράτος εκτός της Δημοκρατίας, μόνο εφόσον διασφαλίσει την προηγούμενη έγκριση του Εφόρου.
(2) Ο Έφορος δε χορηγεί την έγκριση αυτή εκτός εάν ικανοποιηθεί ότι οι εκτός της Δημοκρατίας εργασίες θα διευθύνονται από πρόσωπο το οποίο κατέχει το ανάλογο, κατά περίπτωση, πιστοποιητικό εγγραφής. Η άρνηση του Εφόρου προς έγκριση δύναται να προσβληθεί ενώπιον του Υπουργού κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 43 του παρόντος Νόμου.
(3) Σε περίπτωση προσχώρησης της Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και από την ημερομηνία προσχώρησής της, ο ασφαλιστικός πράκτορας, ο μεσίτης ασφαλίσεων, ο ασφαλιστικός μεσάζων και ο ασφαλιστικός σύμβουλος, όπως αυτοί καθορίζονται στα άρθρα 165, 167, 169 και 170 του παρόντος Νόμου, δύνανται να ασκούν τις εργασίες τους σε Κράτη Μέλη της Ε.Ε. ή του Ε.Ο.Χ., εφόσον προηγουμένως διασφαλίσουν βεβαίωση του Εφόρου, η οποία θα περιέχει τα καθορισμένα με Κανονισμούς στοιχεία.