28.—(1) Η παρεχόμενη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη περιλαμβάνει:
(α) Περίθαλψη από προσωπικούς ιατρούς που παρέχουν υπηρεσίες γενικής ιατρικής και από ιατρούς ειδικοτήτων για παροχή ιατρικής φροντίδας ειδικοτήτων τόσο σε εξωτερικούς ασθενείς όσο και σε ασθενείς που νοσηλεύονται σε νοσηλευτήρια·
(β) τις αναγκαίες διαγνωστικές και παρακλινικές εξετάσεις·
(γ) χορήγηση των αναγκαίων φαρμάκων και φαρμακευτικών ειδών με βάση συνταγή που εκδίδει ιατρός συμβεβλημένος με τον Οργανισμό, τα οποία περιλαμβάνονται σε εγκεκριμένο από τον Οργανισμό κατάλογο-
(δ) περίθαλψη από ασκούντα επάγγελμα που αναγνωρίζεται από το νόμο ως συναφές προς το ιατρικό επάγγελμα υπό την εποπτεία ιατρού ή άλλου προσοντούχου επαγγελματία·
(ε) νοσηλεία σε νοσηλευτήριο συμβεβλημένο με τον Οργανισμό·
(στ) προληπτική οδοντιατρική περίθαλψη για δικαιούχους ηλικίας μέχρι δεκαπέντε ετών, όπως ορίζεται με Κανονισμούς που εκδίδει ο Οργανισμός·
(ζ) ιατρική αποκατάσταση, περιλαμβανομένων της προμήθειας, της συντήρησης και της ανανέωσης προσθετικών και ορθοπεδικών ειδών, όπως ορίζεται με Κανονισμούς που εκδίδει ο Οργανισμός·
(η) κατ' οίκον ιατρικές επισκέψεις από τους προσωπικούς ιατρούς, όπως ορίζεται με Κανονισμούς από τον Οργανισμό·
(θ) μεταφορά του ασθενούς σε περίπτωση που το επιβάλλει η κατάσταση της υγείας του.
(2) Ο Οργανισμός δεν καλύπτει χρόνια ψυχιατρική ιδρυματική ή υποχρεωτική φροντίδα η οποία παρέχεται δυνάμει υφιστάμενης νομοθεσίας.
(3) Παρά τις διατάξεις του παρόντος Νόμου, το Συμβούλιο δύναται κατόπιν γνωμάτευσης του Ιατροσυμβουλίου να αρνηθεί την παροχή υπηρεσιών, αν η επιτυχία τους είναι αμφίβολη ή η δαπάνη είναι πολύ ψηλή, με πιθανότητα να θέτει σε κίνδυνο τη βιωσιμότητα του γενικού συστήματος υγείας.