16.—(1) Ιατροφαρμακευτική περίθαλψη δυνάμει του παρόντος Νόμου δικαιούνται τα ακόλουθα πρόσωπα:
(α) Κάθε πολίτης της Δημοκρατίας ή υπήκοος κράτους μέλους, για τον οποίον ισχύουν οι διατάξεις της πράξης της Ευρωπαϊκής Κοινότητας που αναφέρεται στο προοίμιο του παρόντος Νόμου, και ο οποίος έχει τη μόνιμη διαμονή του στην Κύπρο.
(β) Κάθε εξαρτώμενο πρόσωπο δικαιούχου δυνάμει της παραγράφου (α).
(γ) Κάθε πρόσωπο το οποίο είναι εισφορέας και έχει τη μόνιμη διαμονή του στην Κύπρο ή είναι εισφορέας που απασχολείται νόμιμα στην Κύπρο.
(δ) Οι εξαρτώμενοι των προσώπων που αναφέρονται στην παράγραφο (γ), νοουμένου ότι είναι μόνιμοι κάτοικοι Κύπρου για ορισμένη χρονική περίοδο, η οποία καθορίζεται με κανονισμούς.
(2) Για τους σκοπούς του εδαφίου (1) «εξαρτώμενο πρόσωπο» σημαίνει—
(α) Το σύζυγο·
(β) (i) άγαμο τέκνο ηλικίας κάτω των δεκαοκτώ χρόνων·
(ii) θήλυ άγαμο τέκνο κάτω των είκοσι τριών χρόνων ή άρρεν άγαμο τέκνο κάτω των είκοσι πέντε χρόνων, εφόσον φοιτά σε εκπαιδευτικό ίδρυμα πάνω σε πλήρη βάση·
(iii) τέκνο που έχει σωματική ή πνευματική αναπηρία η οποία το καθιστά ανίκανο να συντηρεί τον εαυτό του, εξαρτώμενο από τους γονείς του ή από τον έναν από αυτούς.
(iv) τέκνο το οποίο υπηρετεί τη θητεία του δυνάμει των περί Εθνικής Φρουράς Νόμων.
(3) Για τους σκοπούς του άρθρου αυτού, πρόσωπα τα οποία διαμένουν στην Κύπρο για τουλάχιστο τρία συνεχή έτη με σύνολο πέραν των εκατό πενήντα ημερών διαμονή για κάθε έτος θεωρείται ότι έχουν τη μόνιμη διαμονή τους στην Κύπρο.