54Β.-(1) Τηρουμένων των διατάξεων του περί Επεξεργασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα (Προστασία του Ατόμου) Νόμου, οποιοσδήποτε παροχέας υπηρεσιών φροντίδας υγείας, αξιωματούχος, λειτουργός ή υπάλληλός του υπόκειται σε καθήκον εχεμύθειας για τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που τηρεί δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου. το καθήκον εχεμυθείας του παροχέα υπηρεσιών φροντίδας υγείας υφίσταται και μετά τη με οποιοδήποτε τρόπο λήξη της σύμβασής του με τον Οργανισμό ή τον τερματισμό με οποιοδήποτε τρόπο της πρόσβασής του στα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που τηρεί δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου. το καθήκον εχεμύθειας των αξιωματούχων, λειτουργών ή υπαλλήλων υφίσταται και μετά τη με οποιοδήποτε τρόπο αποχώρησή τους από τον παροχέα υπηρεσιών φροντίδας υγείας.
(2) Ο παροχέας υπηρεσιών φροντίδας υγείας διασφαλίζει ότι μόνο ειδικά εξουσιοδοτημένο προσωπικό του έχει πρόσβαση στα διατηρούμενα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που τηρεί δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου και των δυνάμει αυτού εκδιδόμενων Κανονισμών, εσωτερικών κανονισμών και Αποφάσεων και διατηρεί μητρώο εξουσιοδοτημένου προσωπικού και εφαρμόζει τα κατάλληλα τεχνικά και οργανωτικά μέτρα προκειμένου να διασφαλίζει και να μπορεί να αποδεικνύει οποιαδήποτε πρόσβαση στα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα.
(3) (α) Ο παροχέας υπηρεσιών φροντίδας υγείας έχει υποχρέωση να διατηρεί τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που τηρεί δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου και των δυνάμει αυτού εκδιδόμενων Κανονισμών, εσωτερικών κανονισμών και Αποφάσεων μέχρι το τέλος του χρονικού διαστήματος διατήρησης, το οποίο θα καθοριστεί με Αποφάσεις.
(β) Ο παροχέας υπηρεσιών φροντίδας υγείας διασφαλίζει ότι τα διατηρούμενα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που τηρεί δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου και των δυνάμει αυτού εκδιδόμενων Κανονισμών, εσωτερικών κανονισμών και Αποφάσεων καταστρέφονται στο τέλος του χρονικού διαστήματος διατήρησης, εξαιρουμένων εκείνων για τα οποία έχει διαταχθεί από το δικαστήριο πρόσβαση και τα οποία έχει υποχρέωση να διατηρεί ξεχωριστά.
(4) Πρόσωπο το οποίο παραβιάζει τις διατάξεις του παρόντος άρθρου είναι ένοχο αδικήματος και, σε περίπτωση καταδίκης του, υπόκειται σε ποινή φυλάκισης μέχρι πέντε έτη ή σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις δέκα χιλιάδες ευρώ ή και στις δύο αυτές ποινές.