Χρήση μαρτυρίας που λήφθηκε σε ξένη χώρα.

8.-(1) Τηρουμένων των διατάξεων του εδαφίου (4) και παρά τις διατάξεις οποιουδήποτε άλλου νόμου, η μαρτυρία που εξασφαλίζεται με βάση έγγραφο αίτημα που εκδίδεται δυνάμει των άρθρων 5 και 6, γίνεται αποδεκτή από το Δικαστήριο το οποίο έχει εκδώσει το αίτημα, ή από Δικαστήριο ενώπιον του οποίου θα αρχίσει η διαδικασία.

(2) Μαρτυρία που εξασφαλίζεται δυνάμει εγγράφου αιτήματος δε χρησιμοποιείται για οποιοδήποτε σκοπό άλλο από εκείνο που αναφέρεται στο έγγραφο αίτημα, εκτός αν η αρμόδια αρχή της ξένης χώρας που την εξασφάλισε συγκατατεθεί.

(3) Οτιδήποτε εξασφαλίζεται ως μαρτυρία δυνάμει εγγράφου αιτήματος επιστρέφεται στην αρμόδια αρχή της ξένης χώρας, αν αυτή το ζητήσει, όταν δε χρειάζεται πλέον για τους σκοπούς που αρχικά εξασφαλίστηκε ή για τους οποίους δόθηκε συγκατάθεση για χρήση, εκτός αν η εν λόγω αρχή γνωστοποιήσει ότι δεν επιθυμεί την επιστροφή των εν λόγω στοιχείων.

(4) Το Δικαστήριο δύναται, κατά την άσκηση της διακριτικής του ευχέρειας, να αποκλείσει οποιαδήποτε μαρτυρία ή μέρος αυτής που εξασφαλίστηκε δυνάμει εγγράφου αιτήματος αφού λάβει υπόψη του τα ακόλουθα:

(α) Κατά πόσο παρασχέθηκε η ευκαιρία αμφισβήτησης της κατάθεσης, με την υποβολή ερωτήσεων, και

(β) κατά πόσο σύμφωνα, με το τοπικό δίκαιο, επιτράπηκε στους διαδίκους να εκπροσωπηθούν κατά τη λήψη της μαρτυρίας.