Κανόνες παράδοσης

36.-(1) Κατά πόσο ο αγοραστής είναι υποχρεωμένος να λάβει κατοχή των αγαθών ή ο πωλητής να τα αποστείλει στον αγοραστή είναι θέμα που εξαρτάται σε κάθε περίπτωση από τη ρητή ή σιωπηρή συμφωνία μεταξύ τους. Ελλείψει τέτοιας συμφωνίας, πωληθέντα αγαθά είναι παραδοτέα στον τόπο όπου βρίσκονται κατά το χρόνο της πώλησης και αγαθά που συμφωνείται να πωληθούν είναι παραδοτέα στον τόπο όπου βρίσκονται κατά το χρόνο της συμφωνίας πώλησης, ή, αν αυτά δεν υπήρχαν τότε, στον τόπο της κατασκευής, ή παραγωγής τους.

(2) Όταν, δυνάμει της σύμβασης πώλησης, ο πωλητής δεσμεύεται να αποστείλει τα αγαθά στον αγοραστή, αλλά δεν ορίζεται χρόνος για την αποστολή τους, ο πωλητής δεσμεύεται να τα αποστείλει μέσα σε εύλογο χρόνο.

(3) Όταν κατά το χρόνο της πώλησης τα αγαθά είναι στην κατοχή τρίτου προσώπου, δεν υπάρχει παράδοση από τον πωλητή στον αγοραστή, εκτός και μέχρις ότου το τρίτο αυτό πρόσωπο φέρει σε γνώση του αγοραστή ότι κατέχει τα αγαθά για λογαριασμό του:

Νοείται ότι το άρθρο αυτό δεν επηρεάζει την έκδοση ή μεταβίβαση οποιουδήποτε εγγράφου τίτλου επί των αγαθών.

(4) Απαίτηση ή προσφορά για παράδοση δύναται να θεωρηθεί ως στερημένη έννομων συνεπειών, εκτός αν γίνει σε εύλογη ώρα. Τι είναι εύλογη ώρα είναι θέμα πραγματικό.

(5) Εκτός αν συμφωνήθηκε διαφορετικά, οι δαπάνες και τα συναφή έξοδα για να περιαχθούν τα αγαθά σε παραδόσιμη κατάσταση βαρύνουν τον πωλητή.