22Α.-(1) Ανεξάρτητα από τα καθοριζόμενα στον περί Συντάξεων Νόμο ή σε οποιοδήποτε άλλο νόμο ή κανονισμό, σε περίπτωση που μέλος του Στρατού πεθαίνει κατά τη διάρκεια πολεμικών επιχειρήσεων και κάτω από τις συνθήκες που αναφέρονται στο εδάφιο (1) του άρθρου 22, το Υπουργικό Συμβούλιο δύναται, μετά από πρόταση του Υπουργού, να προαγάγει το μέλος αυτό επ’ ανδραγαθία σ’ οποιοδήποτε βαθμό κρίνει σκόπιμο, ανάλογα με τα περιστατικά της κάθε περίπτωσης.
(2) Τα συνταξιοδοτικά ωφελήματα που χορηγούνται στο νόμιμο προσωπικό αντιπρόσωπο του μέλους του Στρατού που πεθαίνει θα είναι εκείνα που θα εχορηγούντο σ’ αυτόν, αν ο αποθανών εξακολουθούσε να βρίσκεται στην υπηρεσία και πέθαινε κατά την ημερομηνία που θα συμπλήρωνε το όριο ηλικίας υποχρεωτικής αφυπηρέτησής του. Τα συνταξιοδοτικά αυτά ωφελήματα υπολογίζονται με βάση την ανώτατη βαθμίδα της μισθοδοτικής κλίμακας του βαθμού στον οποίο προάγεται επ’ ανδραγαθία το μέλος που πεθαίνει. Η υπηρεσία που προστίθεται με τον τρόπο αυτό λογίζεται ως υπηρεσία με εισφορές.
(3) Αν τα συνταξιοδοτικά ωφελήματα που χορηγούνται με βάση τον περί Συντάξεων Νόμο είναι μεγαλύτερα απ’ αυτά που χορηγούνται με βάση το παρόν άρθρο, χορηγούνται τα μεγαλύτερα συνταξιοδοτικά ωφελήματα.
(4) Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου “ανδραγαθία” σημαίνει πράξη η οποία συντελείται από μέλος του Στρατού ενώπιον του εχθρού κατά τη διάρκεια μάχης σε περίοδο πολεμικών επιχειρήσεων η οποία θέτει σε πραγματικό κίνδυνο τη ζωή του και η οποία, λόγω του επικίνδυνου του χαρακτήρα της υπερβαίνει τα όρια της συνήθους εκτέλεσης των καθηκόντων και υποχρεώσεων του.
(5) Η κατά το προηγούμενο εδάφιο “ανδραγαθία” διαπιστώνεται ύστερα από έρευνα των γεγονότων και σχετική έκθεση του Αρχηγού του Στρατού της Δημοκρατίας προς τον Υπουργό Άμυνας.