21.-(1) Οι αποφάσεις των Οικογενειακών Δικαστηρίων υπόκεινται σε έφεση ενώπιον του Εφετείου, στο οποίο ανατίθεται από τον Πρόεδρο του Εφετείου, με την έγκριση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, η άσκηση δευτεροβάθμιας πολιτικής δικαιοδοσίας ή/και δικαιοδοσίας επί των δικαστηρίων ειδικής δικαιοδοσίας.
(2) Κατά την ακρόαση και την εκδίκαση οποιασδήποτε έφεσης, το Εφετείο δεν δεσμεύεται για τα πραγματικά γεγονότα από την εκδοθείσα από το πρωτόδικο δικαστήριο απόφαση και δύναται να αναθεωρεί προσαχθείσες αποδείξεις, να συνάγει τα δικά του συμπεράσματα, να ακούει και να δέχεται περαιτέρω αποδεικτικά μέσα και, όπου οι περιστάσεις της υπόθεσης το απαιτούν, να επανακροάται μάρτυρες και να εκδίδει οποιαδήποτε απόφαση ή διάταγμα που οι περιστάσεις της υπόθεσης δικαιολογούν, περιλαμβανομένου και διατάγματος για επανακρόαση της υπόθεσης από το δικαστήριο το οποίο την εκδίκασε ή άλλο αρμόδιο δικαστήριο της Δημοκρατίας.