74.-(1) Άπασαι αι απαιτήσεις διά παροχήν τινα υποβάλλονται αμελλητί εις τινα εξεταστήν απαιτήσεων.
(2) Τηρουμένων των εφ’ εξής διατάξεων του παρόντος άρθρου, ο εξεταστής απαιτήσεων εις ον υπεβλήθη η απαίτησις δύναται-
(α) να εγκρίνη ταύτην εν όλω ή εν μέρει˙ ή
(β) να απορρίψη την απαίτησιν:
Νοείται ότι πριν ή χωρήση εις τοιαύτην έγκρισιν ή απόρριψιν, ο εξεταστής απαιτήσεων δύναται να παραπέμψη τον αιτητήν εις ειδικόν ιατρόν ή Ιατρικόν Συμβούλιον προς εξέτασιν.
(3) Ο βαθμός αναπηρίας εις περίπτωσιν απαιτήσεως διά παροχήν λόγω αναπηρίας δυνάμει του άρθρου 46 υπολογίζεται υπό Ιατρικού Συμβουλίου κατόπιν παραπομπής εις αυτό του αιτούντος υπό του εξεταστού απαιτήσεων. Το Ιατρικόν Συμβούλιον εκδίδει έκθεσιν εν τω εγκεκριμένω υπό του Διευθυντού τύπω επί των πορισμάτων της εξετάσεως του αιτούντος και του βαθμού αναπηρίας αυτού και γνωμοδοτεί εφ’ οιουδήποτε συναφούς ζητήματος, ως ο Διευθυντής ήθελεν απαιτήσει.
Νοείται ότι η εξέτασις του αιτούντος δύναται να γίνη υπό ενός μόνον μέλους του Ιατρικού Συμβουλίου, εάν ο αιτών είναι ανίκανος να παρουσιασθή προς εξέτασιν ενώπιον του Συμβουλίου.
(4) Ο εξεταστής απαιτήσεων εις τον οποίον υπεβλήθη αίτησις διά παροχήν λόγω θανάτου δυνάμει του άρθρου 49, αναφορικώς προς θάνατον ο οποίος πιστεύεται ή υπάρχει ισχυρισμός ότι οφείλεται εις οιανδήποτε των εις το εδάφιον (3) του άρθρου 53 καθοριζομένων νόσων, παραπέμπει την υπόθεσιν εις Ιατρικόν Συμβούλιον διά γνωμοδότησιν περί των αιτίων του θανάτου. Διά τον σκοπόν αυτόν το Ιατρικόν Συμβούλιον εκδίδει έγγραφον έκθεσιν βάσει αποδεικτικών στοιχείων και πληροφοριών, ως και βάσει των πορισμάτων οιασδήποτε διενεργηθείσης νεκροψίας και γνωματεύει κατά πόσον ο θάνατος προεκλήθη ή ουσιωδώς επεταχύνθη υφ’ οιασδήποτε των εν λόγω νόσων.
(5) Διά πάσαν υπόθεσιν παραπεμπομένην προς αυτό δυνάμει του εδαφίου (4), το Ιατρικόν Συμβούλιον δύναται να διατάξη την διενέργειαν νεκροψίας επί του αποβιώσαντος, εάν θεωρήση τούτο αναγκαίον. Η νεκροψία διενεργείται υπό Κυβερνητικού παθολογοανατόμου ή οιουδήποτε άλλου εξουσιοδοτημένου ιατρού, ει δυνατόν παρουσία ενός τουλάχιστον μέλους του Ιατρικού Συμβουλίου, οι δε πνεύμονες και η καρδία του αποβιώσαντος δέον όπως διατηρώνται και αποστέλλωνται εις το Ιατρικόν Συμβούλιον διά τοιαύτην περαιτέρω εξέτασιν, οία ήθελε θεωρηθή αναγκαία.
(6) Πας ιατρός, όστις κατά την διενέργειαν νεκροψίας επί προσώπου τινός, δυνάμει του άρθρου 12 του περί Θανατικών Ανακριτών Νόμου, ήθελε διαπιστώσει την παρουσίαν οιασδήποτε των εν τω εδαφίω (3) του άρθρου 53 καθοριζομένων νόσων, διατηρεί τους πνεύμονας και την καρδίαν του αποβιώσαντος και αποστέλλει ταύτα εις το Ιατρικόν Συμβούλιον ομού μετά σχετικής εκθέσεως.