13.-(1) Οσάκις πρόσωπον τι όπερ είναι ιατρός, οδοντίατρος, κτηνίατρος ή φαρμακοποιός έχη, μετά την ημερομηνίαν καθ’ ην το παρόν εδάφιον ετέθη εν ισχύϊ, καταδικασθή-
(α) δι’ αδίκημα κατά παράβασιν του παρόντος Νόμου ή του περί Ναρκωτικών Φαρμάκων Νόμου ή οιουδήποτε νομοθετήματος καταργηθέντος υπό του εν λόγω Νόμου˙ ή
(β) δι’ αδίκημα κατά παράβασιν του περί Τελωνείων και Φόρων Καταναλώσεως Νόμου εν σχέσει προς απαγόρευσιν ή περιορισμόν επί της εισαγωγής ή εξαγωγής ελεγχομένου φαρμάκου δυνάμει του άρθρου 4 του παρόντος Νόμου, ή δι’ αδίκημα κατά παράβασιν οιασδήποτε διατάξεως δυνάμει του περί Ναρκωτικών Φαρμάκων Νόμου ή καταργηθείσης υπό τούτου, ο Υπουργός δύναται να δώση οδηγίαν δυνάμει του εδαφίου (2) κατωτέρω εν σχέσει προς το εν λόγω πρόσωπον.
(2) Οδηγία τις δυνάμει του παρόντος εδαφίου εν σχέσει προς πρόσωπον τι-
(α) εάν το ρηθέν πρόσωπον είναι ιατρός, οδοντίατρος ή κτηνίατρος, θέλει είναι οδηγία απαγορεύουσα εις αυτόν να έχη εν τη κατοχή του, να αναγράφη συνταγάς, να χορηγή, να κατασκευάζη, να παρασκευάζη και προμηθεύη και εξουσιοδοτή την χορήγησιν και προμήθειαν τοιούτων ελεγχομένων φαρμάκων οία ήθελον καθορισθή εν τη οδηγία˙
(β) εάν το ρηθέν πρόσωπον είναι φαρμακοποιός, θέλει είναι οδηγία απαγορεύουσα εις αυτόν να έχη εν τη κατοχή του, να κατασκευάζη, παρασκευάζη και προμηθεύη και να επιβλέπη και ελέγχη την κατασκευήν, παρασκευήν και προμήθειαν τοιούτων ελεγχομένων φαρμάκων ως ήθελε καθορισθή εν τη οδηγία.
(3) Ο Υπουργός δύναται καθ’ οιονδήποτε χρόνον να δώση οδηγίαν ακυρούσαν ή αναστέλλουσαν οιανδήποτε δοθείσαν υπ’ αυτού οδηγίαν δυνάμει του εδαφίου (2) ανωτέρω ή ακυρούσαν οιανδήποτε οδηγίαν αυτού δυνάμει του παρόντος εδαφίου δι’ ης η ούτω δοθείσα οδηγία αναστέλλεται.
(4) Ο Υπουργός μεριμνά ούτως ωστε αντίγραφον οιασδήποτε οδηγίας δοθείσης υπ’ αυτού δυνάμει του παρόντος άρθρου επιδίδηται εις το πρόσωπον εις ο αύτη αφορά και μεριμνά ούτως ώστε γνωστοποίησις της τοιαύτης οδηγίας να δημοσιεύηται εις την επίσημον εφημερίδα της Δημοκρατίας.
(5) Οδηγία εκδοθείσα δυνάμει του παρόντος άρθρου ισχύει όταν αντίγραφον ταύτης επιδοθή εις το πρόσωπον εις ο αύτη αφορά.
(6) Η παράβασις οδηγίας δοθείσης δυνάμει του εδαφίου (2) ανωτέρω συνιστά αδίκημα.