5.-(1) Κανένα ιδιωτικό σχολείο δεν μπορεί να ιδρυθεί:
(α) Από πρόσωπο που δεν είναι πολίτης της Δημοκρατίας ή κράτους μέλους.
(β) από δημόσιο υπάλληλο ή λειτουργό της Δημοκρατίας ή κράτους μέλους, εν ενεργεία.
(γ) από καθηγητή, δάσκαλο ή άλλο εκπαιδευτικό δημοσίου σχολείου, εν ενεργεία.
(δ) από πρόσωπο που καταδικάστηκε για αδίκημα σοβαρής μορφής που ενέχει έλλειψη τιμιότητας ή ηθική αισχρότητα.
(ε) από εκπαιδευτικό ή δημόσιο υπάλληλο της Δημοκρατίας ή κράτους μέλους που απολύθηκε ή του οποίου έχουν τερματιστεί οι υπηρεσίες στο παρελθόν, από τη Δημόσια Υπηρεσία ή οποιαδήποτε υπηρεσία της Δημοκρατίας ή κράτους μέλους ή Οργανισμού Δημοσίου Δικαίου της Δημοκρατίας ή κράτους μέλους ή Οργάνου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, λόγω σοβαρού πειθαρχικού παραπτώματος·
(στ) από πρόσωπο που τελεί στην υπηρεσία ξένης Κυβέρνησης ή οργανισμού·
(ζ) όταν βάσει των υποβληθέντων εγγράφων και κατόπιν σύμφωνης γνωμοδότησης της Συμβουλευτικής Επιτροπής προκύπτει ότι η ίδρυση του σχολείου δεν αποβλέπει στην εξυπηρέτηση των εκπαιδευτικών αναγκών εντός της Δημοκρατίας.
(2) Μη πολίτης της Δημοκρατίας ή κράτους μέλους δύναται, τηρουμένων των διατάξεων του παρόντος και παντός ετέρου Νόμου, να ιδρύση ιδιωτικόν σχολείον ή ιδιωτικόν φροντιστήριον κατόπιν αδείας χορηγουμένης υπό του Υπουργού κατά τον καθωρισμένον τύπον και υπό τους καθωρισμένους όρους.