17Α.-(1) Ο Υπουργός δύναται να εκδώσει διάταγμα για τη διάλυση της Αρχής.
(2) Ο Υπουργός προτού εκδώσει το διάταγμα για τη διάλυση της Αρχής δύναται να ζητήσει και να λάβει τις απόψεις της ίδιας της Αρχής, καθώς και οποιωνδήποτε άλλων φορέων που ο ίδιος κρίνει ότι θα ήταν χρήσιμο να λάβει την άποψή τους.
(3) Με την έκδοση του προβλεπόμενου στο εδάφιο (1) διατάγματος, η Αρχή δεν ασκεί πλέον καμία αρμοδιότητά της, εκτός αν αυτό είναι αναγκαίο για σκοπούς οριστικής διάλυσής της.
(4) Στο προβλεπόμενο στο εδάφιο (1) διάταγμα για τη διάλυση της Αρχής, ο Υπουργός δύναται να περιλάβει τέτοιες διατάξεις, τις οποίες θεωρεί αναγκαίες για –
(α) την εκκαθάριση της Αρχής·
(β) την επιβολή και τη διεκδίκηση επιβαρύνσεων για αντιμετώπιση των υποχρεώσεων της Αρχής και των εξόδων της εκκαθάρισης, στο μέτρο που τέτοιες υποχρεώσεις και έξοδα δεν μπορούν να καλυφθούν από τα κεφάλαια ή από άλλα στοιχεία του ενεργητικού της Αρχής∙
(γ) τη χρησιμοποίηση οποιωνδήποτε πλεοναζόντων κεφαλαίων ή άλλων στοιχείων ενεργητικού για σκοπούς που καθορίζονται στο διάταγμα·
(δ) τη μεταφορά όλης της κινητής και ακίνητης περιουσίας που ανήκει κατά κυριότητα στην Αρχή, καθώς και οποιαδήποτε δικαιώματα ή υποχρεώσεις της Αρχής αναφορικά με την εν λόγω περιουσία, στη Δημοκρατία∙ και
(ε) οποιαδήποτε άλλη σχετική διάταξη, κρίνει αναγκαία για τη διάλυση και εκκαθάριση.