74. (1) Πάσα ειδοποίησις διδομένη δυνάμει του παρόντος νόμου υπό του Εφόρου ή του Βοηθού Εφόρου, θα φέρη το όνομα του Εφόρου ή, αναλόγως της περιπτώσεως, του Βοηθού Εφόρου, και εάν το όνομα του Εφόρου ή του Βοηθού Εφόρου είναι δεόντως εκτετυπωμένον ή αποτετυπωμένον επ’ αυτής, αύτη θα είναι έγκυρος και τελεσφόρος ως εάν είχεν υπογραφή υπό του τοιούτου Εφόρου ή, αναλόγως της περιπτώσεως, του Βοηθού Εφόρου.
(2) Πάσα ειδοποίησις διδομένη δυνάμει του παρόντος νόμου δύναται να επιδοθή εις πρόσωπόν τι είτε προσωπικώς είτε διά παραδόσεως ή αποστολής ταχυδρομικώς εις την διεύθυνσιν την υπ’ αυτού παρασχεθείσαν διά τούς σκοπούς επιδόσεως ειδοποιήσεων ή εις την τελευταίαν αυτού γνωστήν διεύθυνσιν ή εις τον τόπον της διαμονής του ή εις οιονδήποτε τόπον ένθα ούτος ασκεί ή ήσκει επάγγελμα ή βιοτεχνίαν τινά :
Νοείται ότι η ειδοποίησις περί επιβολής φορολογίας θα επιδίδηται είτε προσωπικώς είτε διά συστημένης επιστολής αποστελλομένης εις οιανδήποτε των ειρημένων διευθύνσεων ή τόπων.
Η ταχυδρομικώς αποστελλομένη ειδοποίησις θα λογίζηται επιδοθείσα, εις την περίπτωσιν προσώπων διαμενόντων εν τη Δημοκρατία, ουχί βραδύτερον της εβδόμης ημέρας από της ημέρας καθ’ ην αύτη εταχυδρομήθη, και εις την περίπτωσιν προσώπων μη διαμενόντων εν τη Δημοκρατία, ουχί βραδύτερον της 30ης ημέρας από της ημέρας καθ’ ήν η ειδοποίησις εταχυδρομήθη.
Διά την απόδειξιν επιδόσεως ειδοποιήσεως σταλείσης ταχυδρομικώς αρκεί να αποδειχθή ότι η εμπεριέχουσα την ειδοποίησιν επιστολή έφερε την δέουσαν διεύθυνσιν και εταχυδρομήθη προσηκόντως.
(3) Πάσα ειδοποίησις ητις δυνάμει του παρόντος νόμου δέον να επιδοθή εις πρόσωπον μη διαμένον εν τη Δημοκρατία, δύναται να επιδοθή εις τον αντιπρόσωπον αυτού.
(4) Οσάκις ειδοποίησίς τις ή πιστοποιητικόν τι φέρη το όνομα και τον επίσημον τίτλον προσώπου τινός και φέρηται ως εκδοθείσα ή εκδοθέν υπό του προσώπου τούτου δυνάμει του παρόντος νόμου, θα θεωρήται, μέχρι αποδείξεως του εναντίου, ότι κατά την ημερομηνίαν εκδόσεως της ειδοποιήσεως ή του πιστοποιητικού τούτου, πρόσωπόν τι φέρον το όνομα εκείνο εδικαιούτο να φέρη τον εν λόγω επίσημον τίτλον, το δε όνομα και αξίωμα του προσώπου τούτου θα θεωρώνται ως γεγονότα γνωστά τω δικαστηρίω και μη χρήζοντα αποδείξεως.