8.-(1) Με αίτηση κάποιου από τους διαδίκους το Δικαστήριο δύναται, όταν αυτό φαίνεται αναγκαίο για τους σκοπούς της δικαιοσύνης, και τηρουμένων οποιωνδήποτε όρων ως το Δικαστήριο ήθελε ορίσει, να διατάξει την ένορκη εξέταση ενώπιον οποιουδήποτε προσώπου, και σε οποιοδήποτε τόπο εντός ή εκτός της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου, οποιουδήποτε μάρτυρα ή προσώπου και δύναται να δώσει οδηγίες αναφορικά με θέματα που σχετίζονται με την εξέταση ως ήθελε κριθεί εύλογο και δίκαιο, και να εξουσιοδοτήσει οποιοδήποτε διάδικο να προσαγάγει ως απόδειξη την ένορκη κατάθεση που λήφθηκε με τον τρόπο αυτό.
(2) Κάθε πρόσωπο που διατάσσεται να διεξαγάγει εξέταση, δύναται να επάγει το νενομισμένο όρκο και να υποβάλει ειδική έκθεση στο Δικαστήριο η οποία αφορά την εξέταση και την συμπεριφορά κατ’αυτή ή απουσία οποιουδήποτε μάρτυρα ή προσώπου, και το Δικαστήριο δύναται να διατάξει τέτοια διαδικασία και να εκδώσει τέτοιο διάταγμα ως ήθελε φανεί δίκαιο.
(3) Με αίτηση οποιουδήποτε από τουςδιαδίκους το Δικαστήριο δύναται αν κρίνει αυτό σκόπιμο, να εκδόσει παράκληση προς αλλοδαπό Δικαστήριο για να εξετάσει μάρτυρα ο οποίος διαμένει εντός της δικαιοδοσίας του εν λόγω Δικαστηρίου και να εξουσιοδοτήσει οποιοδήποτε διάδικο να δώσει προς απόδειξη την ένορκη κατάθεση του μάρτυρα αυτού η οποία λήφθηκε ενώπιον του αλλοδαπού Δικαστηρίου ή ενώπιον προσώπου στο οποίο δυνατό να ανατεθεί η εξέταση απο το αλλοδαπό Δικαστήριο.