ΕΠΕΙΔΗ ο Δημητράκης Γ. Διανέλλος από τη Λάρνακα (που στο Νόμο αυτό αναφέρεται ως “ο εμπιστευματοπάροχος”, έκφραση η οποία όπου το επιτρέπει το κείμενο, περιλαμβάνει τους κληρονόμους, εκτελεστές, διαχειριστές και εκδοχείς του), έχει, με έγγραφα εμπιστεύματος που έγιναν τη 15η και 20ή ημέρα του Δεκεμβρίου, 1949, δηλώσει ότι κατέχει ως επίτροπος εμπιστεύματος τις ακίνητες ιδιοκτησίες που περιγράφονται στο Παράρτημα του Νόμου αυτού μαζί με ποσό πενήντα χιλιάδων λιρών σε μετρητά ως εμπίστευμα για φτωχά ορφανά παιδιά της Ελληνικής Ορθόδοξης κοινότητας για την ίδρυση ορφανοτροφείου και τεχνικής σχολής για τα παιδιά αυτά
ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ είναι σκόπιμο όπως διά Νόμου να προνοείται η ίδρυση του ορφανοτροφείου και τεχνικής σχολής όπως προαναφέρθηκε, και για την παραχώρηση της αναφερόμενης ακίνητης ιδιοκτησίας και χρημάτων στο ορφανοτροφείο αυτό και στην τεχνική σχολή και για τη διαχείριση και έλεγχο αυτών.