119.-(1) Δικαστήριο το οποίο διατάσσει την πληρωμή χρηματικής ποινής δύναται να ανακρίνει το πρόσωπο εναντίον του οποίου εκδόθηκε το διάταγμα σχετικά με τους πόρους του και το πρόσωπο αυτό δύναται να ανακριθεί με τον τρόπο αυτό είτε κατά το χρόνο της έκδοσης του διατάγματος είτε σε οποιοδήποτε μεταγενέστερο χρόνο πριν από την πληρωμή της χρηματικής ποινής.
(2) Για το σκοπό όπως καταστήσει δυνατή τη διεξαγωγή εξέτασης δυνάμει του παρόντος άρθρου το Δικαστήριο δύναται να εκδώσει τέτοιο δικόγραφο για να εξαναγκάσει την προσέλευση του προσώπου που θα ανακριθεί το οποίο δύναται να εκδώσει για να εξαναγκάσει την παράσταση μάρτυρα:
Νοείται ότι, ανεξάρτητα από οποιαδήποτε διάταξη που περιέχεται στο άρθρο 46, η επίδοση κλήσης σε πρόσωπο το οποίο απουσιάζει όταν διατάσσεται να καταβάλει χρηματική ποινή γίνεται στον καθορισμένο τύπο και δύναται να επιτευχθεί με την αποστολή της κλήσης στο εν λόγω πρόσωπο με το συνήθη ταχυδρομείο σε επιστολή που απευθύνεται σε αυτό στον τελευταίο γνωστό ή το συνήθη τόπο διαμονής του.