Αναστολή θανατικής ανάκρισης και επανάληψης της

23.-(1) Αν κατά τη διεξαγωγή θανατικής ανάκρισης, ο θανατικός ανακριτής είναι της γνώμης ότι παρουσιάστηκαν ικανοποιητικοί λόγοι για την έναρξη ποινικής διαδικασίας αναφορικά με το θάνατο εναντίον οποιουδήποτε προσώπου που τελεί υπό κράτηση ή του οποίου η σύλληψη σχεδιάζεται, ο θανατικός ανακριτής αναστέλλει τη θανατική ανάκριση μέχρις ότου η ποινική διαδικασία κατά του προσώπου που κατηγορήθηκε συμπληρωθεί με προανάκριση.

(2) Όταν θανατική ανάκριση αναστέλλεται σύμφωνα με το εδάφιο (1), ο θανατικός ανακριτής δύναται να επαναλάβει και συμπληρώσει τη θανατική ανάκριση μετά τη συμπλήρωση της ποινικής διαδικασίας αν είναι της γνώμης ότι πιθανόν να προκύψει δημόσιο όφελος ενεργώντας με τον τρόπο αυτό αλλά, αν αυτός είναι της γνώμης ότι δεν θα προκύψει δημόσιο όφελος ενεργώντας με τον τρόπο αυτό βεβαιώνει τη γνώμη του για αυτό και διαβιβάζει στο Γενικό Εισαγγελέα αντίγραφο της διαδικασίας της θανατικής ανάκρισης:

Νοείται ότι, αν κατά τη διεξαγωγή της ποινικής διαδικασίας οποιοδήποτε πρόσωπο κατηγορήθηκε δυνάμει κατηγορητηρίου ενώπιον Κακουργιοδικείου, τότε κατά την επανάληψη της θανατικής ανάκρισης καμιά βεβαίωση πορίσματος δεν κατηγορεί εκείνο το πρόσωπο με αδίκημα για το οποίο αυτό ηδύνατο να καταδικαστεί βάσει τέτοιου κατηγορητηρίου ή δεν περιέχει οποιοδήποτε εύρημα το οποίο είναι ασυμβίβαστο με τον καθορισμό οποιουδήποτε θέματος με το αποτέλεσμα εκείνης της διαδικασίας.

(3) Ανεξάρτητα από τις διατάξεις του εδαφίου (2) όταν θανατική ανάκριση αναστέλλεται σύμφωνα με το εδάφιο (1), και διαπιστώνεται ότι το πρόσωπο που πρέπει να κατηγορηθεί δεν δύναται να βρεθεί, ο θανατικός ανακριτής επαναλαμβάνει και περατώνει τη θανατική ανάκριση.

(4) Για τους σκοπούς του άρθρου αυτού, η φράση “η ποινική διαδικασία” σημαίνει τη διαδικασία σε συνοπτική δίκη ή ενώπιον οποιουδήποτε Δικαστηρίου στο οποίο το πρόσωπο που κατηγορείται παραπέμπεται για δίκη ή κατηγορείται ή ενώπιον του οποίου εκδικάζεται έφεση κατά της καταδίκης του προσώπου εκείνου, και ποινική διαδικασία δεν θεωρείται ότι συμπληρώθηκε μέχρις ότου καμιά περαιτέρω έφεση να μη δύναται να γίνει κατά τη διάρκεια της χωρίς να δοθεί παράταση χρόνου, από οποιοδήποτε δικαστήριο προς το οποίο χωρεί έφεση.